นางบำเรอหยอดเหรียญ

“ผมให้คุณห้าพัน แล้วเลิกยุ่งกับคุณวิโรจน์ซะ คุณวิโรจน์เป็นนักการเมืองท้องถิ่นของที่นี่ มีคู่นอนเป็นสิบๆ คน ยังไม่รวมเมียน้อยอีกเป็นขบวน ถ้าคุณไปเป็นหนึ่งในคู่นอนของเขา ชีวิตคุณจะไม่มีวันสงบสุขแน่”
“หมายความว่า คุณจะซื้อฉันในราคาครั้งละห้าพันอย่างนั้นเหรอคะ ถ้าราคานี้ ฉันว่าฉันต่อรองกับคุณวิโรจน์ได้อยู่นะ”
“อย่าทำเป็นเล่นนะคุณวิชุดา นี่ผมเตือนคุณแล้วนะ”
“ฉันไม่ได้ทำเป็นเล่นค่ะ ฉันจะทำจริงๆ ถ้าฉันตกลงกับคุณวิโรจน์ได้ในราคาห้าพันก็ตามนั้นค่ะ เพราะฉันถือว่าเขามาเสนอซื้อก่อนคุณ”
“งั้นเจ็ดพัน” เมื่อมูลค่าขยับสูงขึ้น วิชุดาก็เริ่มคำนวนตัวเลขในหัว
“หนึ่งหมื่นขาดตัวค่ะ ไม่ให้ก็ไม่ต้องมาคุยกันอีกแล้ว ฉันจะเดินไปหาคุณวิโรจน์ แล้วก็ตอบตกลงกับเขา”
“โอเค ครั้งละหนึ่งหมื่น และถือเป็นมูลค่าที่มากเกินพอแล้ว ผมมั่นใจว่าคุณวิโรจน์ไม่มีทางให้คุณได้มากกว่านี้ และถึงจะยอม เขาก็คงจ่ายแค่ครั้งสองครั้งแล้วก็สลัดคุณทิ้ง แต่กับผม รับรองว่าจะใช้บริการคุณจนกว่าจะคุ้มกับหนี้ที่คุณติดค้างผมอย่างแน่นอน...”