กามเทพตัวน้อย

เมื่อหนูน้อยซูฉีวัย 6 ขวบซึ่งโตมาโดยมีเพียงพ่อ วันหนึ่งรู้ว่าแม่ตัวเองยังมีชีวิตอยู่จึงอยากไปหา แม้รู้ว่าพ่อแม่แยกทางกันแล้ว แต่ซูฉีต้องการมีทั้งพ่อและแม่ ซูฉีจึงทำบางอย่าง...
ไม่ช้าไม่นานซูฉีก็มีทั้งพ่อทั้งแม่มาอยู่ด้วยกันเป็นครอบครัว ครอบครัวที่พ่อกับแม่กลับมา...รักกัน



ฮ่องกง

บริษัทเฉินกรุ๊ป

[เพ่ยซาน]

สถานะพ่อเลี้ยงเดี่ยว ผมไม่ได้อยากเป็น แต่จำเป็นต้องเป็น ผมเลี้ยงลูกคนเดียวเพราะแม่ของลูกไม่ได้เลี้ยงลูกด้วยกัน

ผมนั่งอยู่หน้าโต๊ะทำงาน แต่ไม่ได้กำลังทำงาน กำลังอ่านประวัติโดยย่อของลูกบนแผ่นพิมพ์รอยเท้าเด็กแรกเกิดซึ่งออกแบบมาเป็นกรอบรูปอย่างดีแล้ว

ฝั่งขวาของรูปเป็นรูปรอยเท้าลูกสาวของผม ขนาดเท้าเท่าฝาหอย ส่วนฝั่งซ้ายเป็นประวัติของลูก มีชื่อแซ่ วันเดือนปีเกิด เวลาเกิด น้ำหนักแรกเกิด และกรุ๊ปเลือดของลูก
มีด้วยกันสองกรอบ กรอบหนึ่งอยู่ที่ผมซึ่งเป็นพ่อเด็ก ส่วนอีกกรอบอยู่ที่แม่เด็ก

ระหว่างผมกับแม่ของลูกเราจบความสัมพันธ์กันด้วยเรื่องส่วนตัว เธอไม่ต้องการทำหน้าที่แม่เลยยกลูกให้กับผม
แน่นอนว่าฐานะรวยล้นฟ้าอย่างผม มีปัญญาเลี้ยงลูกให้ดีได้โดยที่ลูกไม่จำเป็นต้องมีแม่อย่างเธอ

ผมโกรธตัวเองที่ทำให้ลูกของผมต้องขาดแม่ ยิ่งลูกโตขึ้นทุกวันๆ ผมก็ยิ่งสงสารลูก แกโตพอที่จะรู้ว่าแม่คืออะไร
มันหนักใจที่พ่ออย่างผม...

ตอนลูกยังไม่รู้ความนั่นยังไม่เป็นปัญหา แต่พอลูกโตขึ้นทุกวันๆ รู้สาขึ้นทุกวันๆ มันก็ยิ่งทำให้ผมพะวงในจุดนี้
จุดที่ลูกเห็นเด็กคนอื่นมีแม่ เห็นผมที่ก็มีแม่ แต่แกกลับไม่มีแม่

วัยของลูกตอนนี้ 6 ขวบ พูดเก่งมากแล้ว รู้หลายอย่างแล้วว่าอะไรเป็นอะไร เป็นวัยที่พูดถึงแม่ของตัวเองขึ้นมาบ่อยๆ แล้ว แล้วพอผมได้ยินทีไรผมก็โกรธ...
โกรธนี้ที่ผมโกรธตัวเองมากที่สุด โกรธที่มีแม่ให้ลูกสาวสุดที่รักของผมไม่ได้

เงินของผมซื้อหลายอย่างได้มากมายในโลกใบนี้ แม่ของลูกเป็นอีกอย่างที่ผมใช้เงินซื้อเธอให้ลูกไม่ได้
เหมือนดั่งดวงอาทิตย์ที่ไม่ว่ามีเงินมากมายมหาศาลแค่ไหนก็ไม่สามารถซื้อมาครอบครองได้

แม่ของลูก...อยู่ที่กรุงปักกิ่ง
เธอไม่ได้ไกลเกินเอื้อมอย่างดวงอาทิตย์ แต่การที่เอื้อมเอามาไม่ได้ทั้งที่ใกล้กันแค่นี้ มันก็เหมือนเธอ...อยู่ไกลเกินคว้า






กรุงปักกิ่ง

[ซูเม่ย]

ฉันมาเลือกซื้อของขวัญให้ลูกสาวของฉันเอง แต่ลูกไม่รู้ว่าฉันคือแม่หรอกนะ เขาเคยเห็นฉัน แต่ตอนนั้นเขายังแบเบาะเกินไปที่จะจดจำหน้าฉันได้

ลูกไปในตอนที่เขาไม่ต้องการนมแม่แล้ว ไปมีชีวิตที่สุขสบายที่สุด ได้อยู่คฤหาสน์หลังใหญ่ ที่นั่นที่ฉันก็เคยไป และไม่คิดจะไปอีกแล้ว

ฉันส่งของขวัญไปให้ลูก ชื่อผู้รับคือเฉินโม่ลี่ เธอเป็นน้องสาวของคุณเพ่ยซาน คนที่ฉันท้องด้วย
เฉินซูฉีลูกสาวฉันมีไอจี แต่โม่ลี่เป็นคนเล่นไอจีนั้น เธอลงรูปให้ฉันได้เห็นรูปลูกเสมอ ทั้งคลิปวีดิโอด้วย เห็นแล้วก็อยากเอามาอยู่ด้วย อยากทำหน้าที่แม่ แต่ฉันไม่ได้รวยล้นฟ้าอย่างคุณเพ่ยซาน ลูกอยู่กับฉันฉันบันดาลหลายๆ อย่างให้ไม่ได้ กลับกันฉันก็ไปอยู่ที่นั่นด้วยไม่ได้จริงๆ ฉันกับคุณเพ่ยซานเราไม่ได้รักกันแล้ว...

ฉันรู้ตัวว่าฉันท้องในตอนที่เราแยกทางกันแล้ว เขาพบฉันที่ปักกิ่งแล้วก็พาไปอยู่ด้วยกันที่ฮ่องกงช่วงหนึ่งก่อนจะส่งฉันคืนกลับมา ฉันต้องการกลับมาเองเพราะฉันไม่ต้องการเป็นเมียหลวง แล้วให้เขามีเมียคนต่อๆ ไปเพิ่มเข้ามา

กว่าจะรู้ตัวว่าเขาคิดจะมีเมียหลายคน ฉันก็เสียตัวให้เขาแล้ว มันเหมือนมัดมือชกนะ ให้เป็นที่ 1 แต่เขาก็มีอีก 3 ที่ว่างไว้รอเมียในอนาคตที่จะเข้ามาประจำตำแหน่ง
มันคือเรื่องจริงที่ใครเป็นฉันก็ต้องไสหัวมาให้ไกลและไม่กลับไปเหยียบที่นั่นอีก

ฉันเลือกตุ๊กตาแมวให้ซูฉี มันน่ารัก คุณเพ่ยซานไม่รู้หรอกนะว่าฉันส่งของให้ลูก ลำพังตุ๊กตา ลูกจะเอากี่ตัวล่ะ เขาจัดโน่นจัดนี่ให้ลูกมากมายจนแม่อย่างฉันไม่ต้องสรรหาให้ก็ได้
แต่คนเป็นแม่ ถึงมันจะเล็กน้อย ก็อยากให้...