ท่านแม่ทัพ ข้าจะตามท่านออกไปรบ!

แนะนำให้โหลดตัวอย่างหนังสืออ่านก่อนนะคะ เรื่องนี้จบดีอย่างแน่นอนค่ะ

คัทซีนจากบางส่วน
"อันที่จริงเจ้าก็ไม่ต่างจากเดินเท่าใดเลย ยังคงอารมณ์ร้อนเพียงแค่ตอนนี้ไม่ตามตอแยบอกรักข้าแล้ว" โยวอิงเอ่ยเสียงดังก่อนจะออกมาจากพุ่มไม้ที่อยู่ใกล้ๆนาง
"แล้วอย่างไร เจ้าแส่อะไร"
"ดีนี่ โตแล้วปากก็ดีขึ้นเยอะเลย" เขาตอบ เพ่ยหลานไม่เอ่ยอะไรอีกนางเพียงเดินขากะเผลกผ่านเขาไปเงียบๆคิดเสียว่าเขาเป็นเพียงอากาศที่นางมองไม่เห็นเท่านั้น
"เจ้าอย่าได้คิดว่าข้าแต่งกับเจ้าครานี้เพราะเสน่หาเจ้าเล่า นี่เป็นเพียงงานที่ข้าต้องทำเรื่องในครานี้มีอะไรที่ซับซ้อนมากกว่าที่เจ้าเห็น" โยวอิงเอ่ยด้วยน้ำเสียงจริงจัง เป็นผลให้เพ่ยหลานหยุดเท้าพลางตอบกลับเขา
"เจ้าเองก็อย่าสำคัญตนสูงไปเลย การที่ข้ายอมแต่งในครานี้ก็เพราะไม่อยากขัดราชโองการทำให้สกุลเดือดร้อน อย่างไรเสียข้าก็เป็นคนรู้บุญคุณอีกอย่างข้าคือคนสกุลลั่ว ข้าทำก็เพื่อสกุลลั่ว ส่วนเรื่องงานของเจ้าอยากทำสิ่งใดก็ทำไปแต่ถ้าหากเจ้าทำให้สกุลลั่วของข้าแปดเปื้อนก็คอยรับดาบของข้าด้วยแล้วกัน"