เมื่อความรักแย้มบาน

“พี่เล่าให้เธอฟังหมดแล้วนะคะ เธอจะเล่าให้พี่ฟังได้รึยังว่าหายไปไหนมา ทำไมติดต่อไม่ได้เลย” อลันรัวคำถาม ใจเขาร้อนรุ่มตลอดอาทิตย์ที่ผ่านมา
ไอรินเงียบไปเหมือนกำลังใช้ความคิด อลันเอื้อมมือไปกุมมือเล็กแล้วก้มลงจุมพิต หวังจะให้คนตัวน้อยสนใจกันบ้าง ทว่าก็ยังไม่มีปฏิกิริยาอะไรตอบกลับจากเธอ
“เล่าให้พี่ฟังได้ไหมคะ” อลันงัดสกิลการอ้อนออกมา แปลงร่างตัวเองให้เป็นเหมือนสุนัขตัวโตที่หางลู่หูตกเวลาเจ้าของไม่สนใจหรือไม่เล่นด้วย ไม่แน่ว่าถ้าไปส่องกระจกตอนนี้อาจจะเห็นหูอันฟูฟ่องก็เป็นไปได้
กระนั้นใบหน้าหวานก็ไม่หันมามองกันอยู่ดี
“ไอริน”
ไม่บ่อยนักที่อลันจะเรียกคนรักด้วยชื่อแบบนี้ เขารับรู้ได้ว่ามันต้องมีเรื่องอะไรสักอย่างเกิดขึ้นแน่นอน รองประธานคนเก่งของเขาถึงได้คิดหนักจนหัวคิ้วผูกชนกัน
ไอรินผินหน้ากลับมามองใบหน้าคมคายที่ยังคงดูอ่อนวัยเหมือนเมื่อสิบปีก่อน ดวงตาเธอมีประกายบางอย่างแล่นผ่านก่อนหายไป
“ถ้าบอกไป เธอจะทิ้งเราปะ...”

คำเตือน
----------------------
นักอ่านท่านใดซื้อผ่านหน้าเว็บ MEB จะได้ราคาถูกว่าซื้อผ่านระบบ IOS (APPLE) ค่ะ
----------------------