สะดุดรักพ่อหนุ่มขี้อ้อน

เมื่อ อิง เจ้าของบริษัทอาหารแมว ผู้มีปมเล็ก ๆ ในจิตใจจนทำให้กลายเป็นคนขี้อวด ขี้โม้ ดันมาตกหลุมรักกับ ริตา หญิงสาวที่เพิ่งเลิกกับแฟนซึ่งคบกันมา 5 ปี
งานนี้เขาจะหาวิธีใดมาพิชิตใจเธอ...

อิง: “คุณริตา คุณคงไม่รู้ว่าบริษัทอาหารแมวของผมไม่ใช่รายย่อยหรอกนะ ผมเป็นราชาแห่งอาหารแมว และราชาก็แปลว่ารวย ดังนั้นคุณหนีผมไม่พ้นหรอก!”

(หลงตัวเองขนาดนี้ไม่ได้นะคุณอิงงงงงงงงง!!!)

ปลดปล่อยความเครียดทุกสิ่ง แล้วมาร่วมเฮฮาขำขันไปกับอิง ชายหนุ่มที่จะทำให้คุณอมยิ้มกับความน่ารักของเขาค่ะ^^

----------------------
ตัวอย่างในเล่ม
----------------------
“พี่ตั้มน่ะ เป็นลูกพี่ลูกน้องผมเอง หมอนั่นเกิดมาก็เป็นพี่ใหญ่ของตระกูล ทั้งหน้าตาดี เรียนเก่ง มารยาทงาม แถมลายมือยังสวยอีก แล้วเป็นไง หายนะมาตกที่น้อง ๆ ตาดำ ๆ แบบพวกผมนี่แหละที่โคตรซวย ไอ้มาตรฐานของตระกูลที่สูงลิ่วแบบที่ผมเอาแต้มบุญจากชาติที่แล้วมาไม่เพียงพอ ต้องมาแสวงเอาในชาตินี้แทน”
“นั่นสิคะ เรามันมีแต่พรแสวงนี่แหละ ไม่งั้นรอดยาก!” ริตาออกปากเห็นด้วยพร้อมชนแก้วอีกครั้ง
“แต้มบุญที่ริบหรี่ยิ่งกว่าแสงหิ่งห้อย แม่ผมก็เลยกลุ้มใจมาตลอด โชคดีที่ผมยังมีดีอยู่ข้อนึง” อิงยกนิ้วมองตรงไปที่หญิงสาวพร้อมรอยยิ้มที่มาดมั่น
“คุณหล่อ...” ริตาพูดด้วยสีหน้าเอือมระอา
“นั่นแหละ คุณนี่ฉลาดปราดเปรื่องสมกับที่ผมไปแอบชอบ ต่อ ๆๆๆ เอาเป็นว่าผมสู้พี่ตั้มไม่ได้เลยแม้แต่ปลายก้อย ทีนี้เป็นไงล่ะ ก็เศร้าไง กลายเป็นคนไม่มีอะไรดี เป็นเด็กที่แม่ดูถูกทั้งปีทั้งชาติ ทำอะไรก็ดูแย่ตลอด ผมเลยกลายเป็นคนที่ไม่มีความมั่นใจเลย เรียกได้ว่าติดลบ 100 ด้วยซ้ำ”
“แหม มาพูดตอนนี้ ฉันนึกภาพตอนนั้นของคุณไม่ออกเลยค่ะ” ริตาเท้าคางมองคนมั่นหน้าพูดว่าตัวเองไม่มีความมั่นใจด้วยแววตาเสื่อมศรัทธา
“อันนี้ผมพูดถึงอดีตครับ ตอนนั้นผมตกต่ำมาก จนผมมาเจอหนูพุกนี่แหละ ชีวิตผมเลยเปลี่ยน” พออิงเล่ายืดยาวมาจนถึงคำว่าหนูพุก ทั้งอิงและริตาก็ดูเหมือนจะฟุบไปตาม ๆ กัน
“ว่าแต่เรื่องของคุณละครับ ไอ้แฟนห่วยของคุณนี่มันทำอะไรบ้าง!” อยู่ดี ๆ อิงก็โมโหขึ้นมาไม่มีปี่มีขลุ่ย
“มันเลว...ชอบขู่ฉันสารพัด แถมเพิ่งมาจับได้ว่ามันไปแอบกินกับแฟนเก่า ก่อนหน้านั้นก็หาเศษหาเลยไปทั่ว คบ ๆ เลิก ๆ เกือบ 5 ปี ชีวิตฉันมีแต่ดิ่งลงเหว” ริตายกแก้วไวน์ให้พนักงานรินเพิ่ม
“แล้วมันก็กลับมาหาฉันทุกคืน” พูดมาถึงตรงนี้น้ำตาที่เธอไม่ปล่อยให้ไหลง่าย ๆ ก็เริ่มปริ่มขอบตาเหมือนน้ำขังรอการระบายในกรุงเทพฯ
“คุณไม่ต้องไปสนมันหรอก ไอ้คนฉิบหายอย่างมัน หายไปจากชีวิตได้ก็ดี”
“จริงค่ะ ฉันจะได้โชคดีสักที ไอ้คนเฮงซวยเอ้ย” ริตาโวยวายก่อนจะกระดกไวน์สีแดงเข้มเข้าปาก
ทั้งสองคนปรับทุกข์อย่างออกรสออกชาติราวกับเจอปัญหาร่วมกันมาตั้งแต่ชาติปางก่อน

----------------------
คำเตือน
----------------------
นักอ่านท่านใดซื้อผ่านหน้าเว็บ MEB จะได้ราคาถูกว่าซื้อผ่านระบบ IOS (APPLE) ค่ะ
----------------------