หวงรักเมียบำเรอ

" วันนี้เธอไปไหนมากันแน่…." หมอตรัยอดที่จะส่งสัยไม่ได้เพราะเธอเปลี่ยนไปทั้งหมดเปลี่ยนจากหน้ามือเป็นหลังมือเค้าเลยสงสัยว่าเธอไปหาแม่เค้ามาจริงรึเปล่า

" ไปทำสวยกับน้องเอมอรมาค่ะ…"

" เหอะ! ไปกับยัยเอม…"

เค้ารู้ดีว่าน้องสาวเป็นคนเช่นไรและก็ไม่ชอบใจนักที่เธอดูแต่งตัวไม่เรียบร้อยไม่รักนวลสงวนตัวเหมือนเช่นเคย

" เสื้อผ้าบ้าๆ นั่นเลิกใส่ซะนะ…"

" พี่มีสิทธิ์อะไรมาสั่ง? "

" มีสิทธิ์ที่เป็นสามีเธอ…"

" ก็แค่สามีตามกฏหมายสามีจริงๆ ก็ไม่ใช่…" เธอพลิกตัวนอนหันหลังให้หมอตรัยแล้วคลุมโปงหนีเพราะรำคาญไม่อยากต่อปากต่อคำกับเค้า วันนี้เธอเหนื่อยมาทั้งวันนั้นมันมากพอแล้วเธออยากพักเต็มทน

" ฉันไม่ชอบพูดอะไรซ้ำๆ ซากๆ ถ้าบอกว่าไม่ให้ใส่ก็อย่ามาใส่ให้เห็นไม่งั้นฉันจะเผาเสื้อผ้าบ้าๆ ของเธอให้หมด.."

" ทำตัวเองให้ดีดีก่อนเถอะค่ะ..! "

" เธอเด็กกว่าฉันนะมิลินอย่ายอกย้อน.."

" แล้วไงคะ! ที่หนูพูดมันผิดตรงไหน? "

" หยุดเถียงสักที!!..." ตรัยขึ้นเสียงตะคอกใส่เธอทำให้มิลินลุกขึ้นนั่งแล้วหันไปมองหน้าเค้าอย่างไม่พอใจหนักมาก

" พี่ไม่มีสิทธิ์มายุ่งกับลินเหมือนที่ลินไม่มีสิทธิ์ไปยุ่งกับพี่อีกอย่างลินไม่ใช่พวกผู้หญิงของพี่นะที่พี่คิดจะสั่งยังไงก็ได้! "

" ถ้าเป็นผู้หญิงของฉันแล้วสั่งได้ใช่ไหม? "

" ใช่! พี่จะสั่งก็ไปสั่งผู้หญิงของพี่มิลินไม่ใช่ไม่ต้องมาสั่งแล้วก็ไม่ต้องมายุ่งเพราะลินก็จะไม่ยุ่งกับพี่เหมือนกัน.."

" ถ้างั้นคืนนี้เธอจะได้เป็นผู้หญิงของฉัน…" ตรัยตอบเสียงเรียบสายตาของเค้าดูน่าอันตรายมากๆ สำหรับเธอเค้าเอื้อมมือไปจับแขนเล็กของเธอกระชากเข้ามาหา