รักดีดกะโหลก

แรกเจอ... ม้าดีดกะโหลกอย่างเธอทำให้เขาขยาดนัก
แต่หลังจากเกิดเรื่อง 'คืนนั้น' เขาก็ดันตกหลุมรักม้าเถื่อนอย่างเธอเข้าซะแล้ว
*****

“ไนซ์ชอบพี่เมษนะคะ”
เธอพูดมันออกมาจนได้...
ถึงมือไม้ของอาชาไนยจะเริ่มเย็นเฉียบด้วยความตื่นเต้นและความประหม่า แต่นี่เป็นโอกาสของเธอแล้ว โอกาสที่จะได้บอกความในใจออกไป แม้จะสร่างเมาไปนิด แต่แอลกอฮอล์ก็ยังมีเหลือตกค้างอยู่ในกระแสเลือด ทำให้เธอมีความกล้าพอที่จะทำในสิ่งที่หัวใจเรียกร้อง
“ถึงตอนแรกเจอจะไม่ค่อยดีนัก และไนซ์ขอโทษที่เข้าใจพี่เมษผิด และทำร้ายพี่เมษให้บาดเจ็บ แต่พี่เมษก็ยังทำดีกับไนซ์ คอยดุ คอยสั่งสอน คอยดูแล คอยตักเตือนไนซ์ ทุกอย่างที่พี่ทำ ทำให้ไนซ์รู้สึกมากเลยนะคะ”
“...”
“นะ ไนซ์แค่อยากบอกความรู้สึกให้พี่รู้ พี่เมษยังไม่ต้องตอบไนซ์ก็ได้ หรือจะปฏิเสธไนซ์ก็ได้ แต่ขอให้ไนซ์... ได้ชอบพี่เมษต่อไปได้ไหมคะ”
น้ำเสียงของอาชาไนยสั่นเครือ แต่แววตาที่มองเขาช่างซื่อตรงจริงใจ เมษมองสบตาคู่นั้นแล้วเหมือนต้องมนตร์สะกดตรึงใจ แต่นี่อาจเป็นเพียงอารมณ์ชั่ววูบก็ได้ ความรู้สึกของเขาที่มีต่อเธอยังไม่ชัดเจน เขาไม่อยากโกหกเธอจึงบอกไปตามความจริง
“ได้สิ... ได้อยู่แล้ว ไนซ์จะชอบพี่ต่อไปก็ได้ แต่...บอกตรงๆ พี่เพิ่งจะเริ่มมองไนซ์เป็นผู้หญิงธรรมดาๆ ครั้งแรก โดยไม่มีอคติ ก็วันนี้เอง”
“เอ๊ะ?”
“ก่อนหน้านี้พี่มองไนซ์เป็นยัยม้าเถื่อน ชอบใช้กำลังน่ะ”
อาชาไนยทำหน้าเหวอ ก่อนจะทำเสียงอ้อน
“งั้นตอนนี้พี่เมษมองไนซ์เป็นผู้หญิงธรรมดาแล้วสินะคะ ไนซ์ก็ยังมีความหวังใช่ไหมคะ”
“ก็... คงงั้น”
“ละ แล้วจะทำยังไง พี่เมษถึงจะมองไนซ์เป็นผู้หญิงมากกว่านี้คะ” เธอถามอย่างร้อนใจ แล้วเสนอไอเดีย “อ้อ! งั้นพี่เมษก็มองไนซ์ให้มากขึ้นสิ”
“มองเหรอ...”
“ส่วนที่เป็นผู้หญิงที่สุด” หญิงสาวพูดเสียงเบา ก่อนจะก้าวถอยไปจนหลังชนผนังห้อง ใบหน้าของเธอแดงจัด ขณะเลิกกระโปรงให้สูงขึ้นช้าๆ จนชายกระโปรงสูงเกินกว่าจะปกปิดแพนตี้ลายลูกไม้ตัวจิ๋วของเธอไว้ได้ “มอง... และทำ... แบบที่ไนซ์ทำให้พี่เมษ...”
อาชาไนยรู้ว่าทำแบบนี้มันบ้ามาก! เขาคงมองว่าเธอขี้อ่อย ใจง่าย แต่สมองของเธอที่มึนตื้อด้วยฤทธิ์เหล้านั้นคิดวิธีอื่นไม่ออก นอกจากวิธีนี้

หมายเหตุ
นิยายเรื่องนี้เหมาะสำหรับผู้อ่านที่มีอายุมากกว่า 18 ปีขึ้นไป