อำมหิตรักหักดิบพิศวาส

โรมานซ์ / ระทึกขวัญ

“คุณไม่ต้องกังวลเรื่องผมหรอก ไม่ว่ายังไงผมก็จะช่วยอย่างเต็มที่” สายตาเขามองฉันด้วยความห่วงใย “แต่หากผมช่วยกายไม่ได้ ผมก็พร้อมที่จะดูแลคุณต่อจากกาย”
ฉันใจสั่นแรงเมื่อได้ยินอย่างนั้น
ทำไมเขาถึงพูดแบบนี้ ?
หรือที่เขาพูดเป็นเพียงแค่ความสงสาร ?
ความรู้สึกนั้นมันปั่นป่วนในจิตใจ รู้ตัวอีกทีก็มีนิ้วอบอุ่นมาเขี่ยก้อนน้ำตาที่ซึมออกมารดแก้ม ไม่รู้ว่าบ่อน้ำตาฉันมันตื้นแค่ไหน เพียงมีอะไรมากระทบใจเล็กน้อยน้ำตาก็พานจะไหลออกมาทันที ไม่ว่าจะซึ้งใจ เศร้าใจ หรือแม้กระทั่งยามหัวเราะ น้ำตามันก็ไหลออกมาจนขอบตาชื้นแฉะ
ฉันก้มหน้าลงเมื่อรู้สึกเขินอาย สับสนในใจ แต่เขาก็เชยคางประคองใบหน้าฉันไว้ให้มองสบตากับเขานิ่งๆ เขาทำให้ฉันเกิดความหวั่นไหวไปแบบไม่รู้ตัว ในยามที่ชีวิตเจอปัญหา ในยามที่ท้อแท้สิ้นหวังร้องไห้ มีผู้ชายมาเช็ดน้ำตาให้แบบนี้ใครบ้างจะไม่รู้สึกหวั่นไหว แม้ความรู้สึกนั้นมันจะเกิดแค่ชั่ววูบแล้วจางหายไปก็ตาม