ตะวันทอแสง

ความรักเปรียบเสมือนแสงสว่างนำทางชีวิต บางครั้ง...แสงนั้นมืดมิดจนคลำทางเกือบไม่พบ บางคราว...แสงนั้นกลังแผดเผวร้อนแรงจนใจเจียนสลาย
หากเมื่อสองหัวใจประสานกันด้วยรักแท้ สัมผัสแห่งรักนั้นจะอบอุ่น ดุจดวงตะวันยามทอแสง

ใครหนอที่เป็นผู้กำหนดกฎเกณฑ์ข้อนี้ขึ้นมาให้ผู้หญิงส่วนใหญ่ใช้ปฏิบัติ ความผิดพลาดเพียงครั้งเดียวในชีวิต จะเป็นเครื่องตัดสินทุกสิ่งทุกอย่าง...เลือกทางเดินในชีวิตส่วนที่เหลือของผู้หญิงคนหนึ่งได้เชียวหรือ...
มันสมควรและเหมาะสมแค่ไหน ความผิดพลาดด้วยความรู้เท่าไม่ถึงการณ์ ด้วยความเพลี่ยงพล้ำต่อผู้ที่เจนจัด ปลิ้นปล้อนมากกว่า เพียงครั้งเดียวของพิมพรรณ ถึงกับทำให้หล่อนต้องฝังชีวิตทั้งชีวิตไว้กับคนประเภทนั้น...คนทุศีล เอารัดเอาเปรียบผู้ที่อ่อนแอกว่าแบบนั้น...