ลวงใจรักน้องสาวเพื่อน

กว่าจะรู้หัวใจตัวเอง เธอก็โบยบินไปไกลแสนไกลเสียแล้ว

"แกได้ยินไหมว่าหนูแววเขาท้อง ฉันกำลังจะมีหลาน แต่ฉันจะไม่ได้เห็นหน้าหลานอีก" ทันทีที่กลับมานั่งในรถ เสียงสั่นเครือของมารดาก็ทำให้ภาสกรใจเสียอยู่ไม่น้อย
"ผมขอโทษครับคุณแม่"
"แกจะมาขอโทษให้มันได้อะไรตากร ตอนทำตอนพูดทำไมแกไม่คิดให้ดีก่อน แล้วที่ว่าแกจะฆ่าลูกตัวเองมันจริงไหม ทำไมแกถึงไปพูดกับน้องไว้แบบนั้น ห๊ะ!" ฝ่ามือที่เหี่ยวย่นฟาดให้บนกล้ามแขนของลูกชายอย่างแรง
"ผมก็แค่เคยพูด แต่ผมไม่ได้จะทำแบบนั้นจริง ๆ ซะหน่อยครับแม่ ใครมันจะฆ่าลูกตัวเองได้ลงล่ะ"
"คิดไม่คิด ก็ไม่สมควรจะพูดมันออกมา พอมันพลาดขึ้นมามันก็เป็นแบบนี้ แกเห็นไหมว่ามันวุ่นวายกว่าเดิมไปอีก"
"มันไม่ใช่ความผิดพลาด ลูกผมไม่ได้เกิดจากความผิดพลาด ถ้าเป็นคืนนั้นครั้งล่าสุดละก็ ผมทำไปเพราะความรักล้วน ๆ"
"รักแล้วยังไง เขาก็ไม่ให้แกเป็นพ่ออยู่ดี โธ่!...หลานย่า" หญิงชราถึงกับฟุบหน้าลงร้องไห้กับฝ่ามือ จนลูกชายต้องลูบหลังปลอบประโลม
"คุณแม่ไม่ต้องห่วงนะครับ ผมจะตามลูกกับเมียกลับมาให้ได้ แม้ต้องแลกด้วยชีวิตผมก็ยอม คุณแม่จะได้เห็นหน้าหลานแน่นอน ผมสัญญา"
"ทำให้ได้เถอะ...กลับบ้านได้แล้ว เดี๋ยวตาวาจะเอาระเบิดมาเขวี้ยงรถเอา"
"มันไม่กล้าทำหรอกถ้าแม่นั่งอยู่ แต่ถ้าผมคนเดียวก็ไม่แน่"
"มันสมควรแล้ว...สมควรที่เขาจะทำแบบนี้ ไปออกรถได้แล้ว" ก่อนที่รถตู้คันงามจะขับเคลื่อนออกจากบ้านแวววารี เพื่อกลับไปยังบ้านหลังใหญ่ใจกลางเมือง
"แม่ยังอดเสียใจไม่ได้ คิดทีไรแม่ก็จะร้องไห้ จะมีหลานทั้งที ไม่รู้จะได้เห็นหน้าไหม ฮือฮือฮือ" หญิงชราอดที่จะเศร้าเสียใจอีกครั้งไม่ได้เมื่อนึกถึง
"คุณแม่...คุณแม่จะได้เห็นแน่นอน ผมจะไม่ยอมแพ้หรอกนะครับ" ชายหนุ่มรีบโอบกอดปลอบมารดาอย่างรู้สึกผิด แม้เขาจะยังมองไม่เห็นหนทางในตอนนี้ แต่เขาจะพยายามทำทุกอย่างเพื่อให้ได้เธอกับลูกกลับมา


******
มาช่วยลุ้นกันนะคะ ว่าพี่กรเขาจะตามเอาหัวใจกลับมาได้หรือเปล่านะ
โปรดอ่านตัวอย่างก่อนตัดสินใจซื้อด้วยนะคะ ดราม่านิดหน่อยไม่ปวดตับอย่างแน่นอนค่ะ ฟีลกู๊ดฮีลใจตามสไตล์นิยาย ญ.หญิง ค่ะ ขอบคุณทุกคนที่เอ็นดูไรต์ตัวเล็กๆ คนนี้นะคะ