สองกายหัวใจเดียวกัน

“พี่ภาค! ปล่อยนิ้งค่ะ”
“หึ”
สองแขนแกร่งโอบรัดเอวบางของนรีการ จนคนตัวเล็กเซล้มไปแนบกับอกแกร่งที่ตอนนี้ปลดกระดุมเสื้อลงมาจนเห็นลอนกล้ามของหน้าท้อง ที่นรีการเห็นแล้วก็อดที่จะใจเต้นไม่ได้ แต่ด้วยสติที่เหลืออยู่เธอจึงใช้เรียวแขนผลักดันหน้าอกของเขาออกและลุกขึ้น
“หรือนิ้งไม่ต้องการ”
“พี่ภาค พูดอะไรค่ะ นิ้งไม่ได้ต้องการ”
สีหน้ายียวน รอยยิ้มมุมปากปรากฎขึ้นเล็กน้อยก่อนที่เขาจะปรับสีหน้ากลับมานิ่งเหมือนเคย ตอนนี้เขาปล่อยให้นรีการเป็นอิสระ
“พี่ให้โอกาสนิ้งออกไปก่อนที่พี่จะเปลี่ยนใจ”