พระพุทธศาสนากับข้อจำกัดทางการเมือง บทเรียนจากประเทศ ลาว พม่า กัมพูชา และไทย

พระพุทธศาสนากับข้อจำกัดทางการเมือง :
บทเรียนจากลาว พม่า กัมพูชา และไทย

“......เมื่อสิ่งนี้มี สิ่งนี้จึงมี
เพราะสิ่งนี้เกิดขึ้น สิ่งนี้จึงเกิดขึ้น
เมื่อสิ่งนี้ไม่มี สิ่งนี้ก็ไม่มี
เมื่อสิ่งนี้มี สิ่งนี้จึงดับไป…….”
ม.ม. 13/354-356/371.

พระพุทธศาสนาเข้ามาสู่ดินแดนสุวรรณภูมิ เมื่อประมาณ พ.ศ. 236 ด้วยการส่งพระสมณทูตไปเผยแผ่พระพุทธศาสนาในประเทศต่างๆ 9 สาย โดยการอุปถัมภ์ของพระเจ้าอโศกมหาราช กษัตริย์อินเดีย ดินแดนที่เรียกว่าสุวรรณภูมิ มีประเทศรวมกันอยู่ในดินแดนส่วนนี้ไม่น้อยกว่า 7 ประเทศ 4 ในนั้นที่ได้รับอิทธิพลทางพระพุทธศาสนา ได้แก่ ลาว พม่า กัมพูชา และไทย
พระพุทธศาสนามีความเกี่ยวข้องกับการเมืองในแต่ละประเทศอย่างแยกออกจากกันไม่ได้ จนกระทั่งเข้าสู่ยุคแห่งความเปลี่ยนผ่านอุดมการณ์ทางการเมือง บางยุคด้วยกิเลสแห่งอำนาจทางการเมืองทำให้พระพุทธศาสนาตกอยู่ภายใต้ข้อจำกัดของรัฐแทบอันตรธานหายไป
หนังสือ “พระพุทธศาสนากับข้อจำกัดทางการเมือง : บทเรียนจากลาว พม่า กัมพูชา และไทย” เป็นหนังสือที่ทรงคุณค่าด้านประวัติศาสตร์ที่เป็นบทเรียนให้เราได้ตระหนักถึงพระพุทธศาสนาอันเป็นรากเหง้าควบคู่การพัฒนาจิตใจและสังคมมาโดยตลอดตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบัน