ผมถูกจ้างมาเพื่อผลิตลูก เล่ม3

(คู่หลักเป็นเรื่องราวของตาหนูชัยชนะจอมเอาแต่ใจ ตอนนี้โตเป็นหนุ่มแล้ว บอกเลยว่าได้เลือดพ่อมาแร
งมาก)

"ต้นข้าวหนูถูกเรียกมาในวันนี้เพื่อให้หนูเลือก" ธาราเดินมาลูบหัวโอเมก้าตัวน้อยอย่างเอ็นดู

"รู้ครับ เพราะพี่ชนะบอกข้าวแล้ว" โอเมก้าตัวน้อยนั่งบีบมือตัวเองไปด้วยขณะตอบด้วยท่าทีประหม่า

"แล้วหนูจะเลือกใครในเมื่อบอนหนูตอบสนองทั้งคู่" ธารายังลูบหัวต้นข้าวเบาๆพร้อมส่งกลิ่นดอกไม้ป่าให้ต้นข้าวคลายความกังวล

"เลือกอย่างที่หัวใจหนูปรารถนา เลือกคนที่หนูรักและต้องการที่สุด"
สมาชิกคนอื่นในบ้านพีรกาต์ไม่ค่อยพอใจสิ่งที่ธาราพูด โอเมก้าไม่มีสิทธิ์เลือก อัลฟ่าเท่านั้นที่ต้องเลือก

"ข้าว.."
ต้นข้าวมีสีหน้าลังเลมองชัยชนะคู่หมั้นของตนที่ไม่ค่อยซื่อสัตย์แต่เขาก็รักชนะ รักมานานแล้ว ชัยชนะก็ดีกับตน ถึงมีคนอื่นแต่ชัยชนะก็เชิดชูเขาว่าเป็นคู่มาตั้งแต่ไหนแต่ไร
อยากได้อะไรชนะก็หามาให้ไม่เคยปริปากบ่น แม้อยากกินขนมที่ต้องต่อคิวยาวเกือบกิโลชัยชนะก็ยินดีทำให้

"ว่าไงจ๊ะ หนูจะเลือกใครหืม.." ธารานั่งยองๆตรงหน้าโอเมก้าตัวน้อยที่หน้าตาถอดแบบข้าวโพดออกมา

"ข้าว.." แล้วก็หันไปทางเกรียงไกรที่ดีกับเขามาเสมอเช่นกัน เป็นเพื่อนและเป็นคนที่ไม่เคยทิ้งเขายามลำบาก

"พี่ชนะข้าวก็รัก เกรียงไกรข้าวก็ผูกพัน น้าให้ต้นข้าวเลือกได้จริงๆเหรอ" สายตาที่ถอดแบบแม่มา ส่งเป็นคำถามและดูสับสนในแววตานั้นมาหาธารา

"จริงซิ น้าถึงถามหนูไง" ธาราส่งยิ้มให้คนตัวน้อยตรงหน้าที่เขาเห็นมาตั้งแต่สามขวบ

"ข้าวเลือกพี่นะ เราผูกพันธะกันมานานแล้ว นะข้าว" อัลฟ่าหน้าหวานที่ถูกแยกให้ยืนอยู่ห่างๆร้องขอ

"ข้าวเรารักข้าวรักมาตั้งนานแล้ว แต่พี่ชนะมาดักทางผูกพันธะข้าวก่อน" อัลฟ่าผู้น้องที่อยากได้โอเมก้าตัวน้อยเช่นกันก็ร้องบอก

สร้างความลำบากใจให้ต้นข้าว ความสนิทชิดใกล้อัลฟ่าทั้งสองมาเป็นเวลานานทำให้ลึกๆของโอเมก้าตัวน้อยเรียกร้องไม่อยากเสียใครไปสักคน

"ข้าวขอเลือกทั้งสองได้ไหมครับ? หากให้เลือก ข้าวขอเลือกทั้งสอง แต่...ถ้าพี่ชนะกับไกรไม่ยินดีงั้นข้าวก็จะไม่ขอเลือกใคร" เป็นคำตอบที่เผยออกมาจากปากบางชมพูระเรื่อด้วยหัวใจที่เด็ดเดี่ยว

"ข้าวลูกพูดอะไรออกมา หนูไข้ขึ้นรึมาเดี๋ยวพ่อขอตรวจก่อนนะ" วัชระไม่คาดคิดว่าต้นข้าวกล้าบอกไปแบบนี้แต่ไม่ทันแล้ว

ทั้งชัยชนะและเกรียงไกรต่างวิ่งกรูกันเข้ามาหาลูกชายเขา

"โอเคตามนั้นพี่ยินดี"

" ไกรยินดี"

" งั้นให้พ่อกับแม่จัดงานแต่งกันเลยนะ" สองอัลฟ่าพี่น้องพูดพร้อมกัน

'โอ๊ยจะเป็นลมมันจะมา3pกับลูกชายฉันจริงๆ วัชระกำมือแน่น'

"ไม่ยอมข้าว พ่อไม่ยอมหนูจะมีสามีทีเดียวสองคนไม่ได้" วัชระไม่เห็นด้วยกับลูกชาย

"ทำไมไม่ได้ล่ะครับพ่อ พี่ชนะก็ได้ข้าวแล้ว เกรียงไกรก็ได้ข้าวแล้ว ทั้งคู่ก็สามีข้าวทั้งนั้น"

'ถ้าพี่ชนะมีคนอื่นไม่กลับมานอนบ้านข้าวก็นอนกับไกรไม่เห็นต้องแคร์เลย นี่มันยุคไหนแล้วที่โอเมก้าจะต้องทน'

'สุดยอดสะใภ้ผม คนนี้แหละจะทำให้วงการอัลฟ่าต้องสั่นคลอนไม่มีแล้วฮาเร็มที่อัลฟ่ามีโอเมก้ามากมายเป็นตัวเลือก เห็นทีผมต้องสนับสนุนให้เต็มที่' ธารายกยิ้มนับถือน้ำใจต้นข้าวที่สุด

^○^ ^○^
(คู่รอง)จงจำไว้ให้ขึ้นใจว่าใครเคยทำอะไรกับเราไว้ และอย่าใจอ่อนเด็ดขาด

"มึงไปเลย มาทางไหนไปทางนั้นเลยนะ" สาครเอาปลายไม้กวาดทางมะพร้าวที่เปื้อนไปด้วยขี้วัวชี้ไปทางสายฟ้า

"ไปก็ได้ ว่าแต่มึงหายเกลียดกูยัง" พ่อเจ้าดื้อถามพร้อมเอามือกุมแผลที่ท้องไว้

"มึงไม่ได้มีค่าให้กูเก็บมาใส่ใจ"

'เล่นตัวจังสวยตายล่ะ หุ่นอย่างกับหมีควายเผือกยังกล้ามาเล่นตัว หากคนอื่นรู้ว่าเป็นโอเมก้าคงหาผัวไม่ได้อีกแล้ว คงมีแค่ฉันนี้แหละหน้ามืดตามัว' อยากตอบไปแบบนี้แต่ก็ต้องข่มใจ

"กูก็ยอมให้มึงแทงกูถ่ายโทษแล้วไง" สายฟ้าเริ่มจะทวงถามความเห็นใจจากแม่เจ้าดื้อ

"มีดเล่นกลเหอะทำไมกูไม่รู้" สาครก็ตอบกลับแบบคนที่รู้ทัน

"มีดสปริงมันเสียโว๊ย เนี่ยมันเข้าจริง อีกนิดก็โดนไส้กูแล้ว" สายฟ้าพูดพร้อมเปิดพุงที่ทำแผลสดๆ ร้อนๆ ให้ดู จะสมน้ำหน้าหรือสงสารดี
แต่สำหรับสาครนี่มันยังน้อยไป เขาเอาด้ามไม้กวาดสลัดขี้วัวใส่พ่อเจ้าดื้อทันที แล้วเดินไปคว้าสายยางมาฉีดน้ำใส่สายฟ้าเพื่อไล่ไปให้พ้นหน้า