ลวงรัก

“ฉันท้องค่ะ”

ลลิณพูดออกมาทั้งน้ำตา มองชายคนรักด้วยสายตาตัดพ้อ

“ท้องแล้วไง”

“อะไรนะคะ ท้องแล้วไงเหรอคะ”

ไม่รักเธอ เธอไม่ว่า แต่อย่างน้อยเขาควรจะรับผิดชอบเลือดเนื้อเชื้อไขที่อยู่ในท้องของเธอบ้าง

“ใช่ ท้องแล้วไง ฉันไม่ได้เป็นอะไรกับเธอนิ เข้าใจผิดอะไรรึเปล่า”

ธาวินตอบเสียงเรียบ ไม่ได้รู้สึกสงสารหรือเห็นใจอะไรกับผู้หญิงที่อยู่ตรงหน้า ตรงกันข้ามเขากลับรู้สึกพอใจ

ที่ได้เห็นพี่สาวของศัตรูตกอยู่สภาพนี้ สภาพที่เหมือนกับน้องสาวเขา

“ชั่ว”

ไม่รู้เธอจะหาคำไหนมาด่าเขา นอกจากคำว่าชั่ว สารเลวที่ย่ำยีจิตใจคนๆหนึ่งไม่พอ ยังชั่วกล้าทิ้งได้แม้แต่ลูกตัวเอง!

“ขอบใจ”

มุมปากหนายกยิ้ม ไม่ได้สะทกสะท้านกับคำด่า ที่หญิงสาวมอบให้ ใช่! เขามันเลว แต่ก็ยังน้อยกว่ากับสิ่งที่เธอกับน้องชายเคยทำไว้กับน้องสาวของเขา ธาวินเอามือล้วงเข้าไปในกระเป๋า หยิบเงินสดจำนวนหนึ่งออกมา ก่อนจะยัดเข้าที่มือลลิณ แม้หญิงสาวจะขัดขืนทำไม่รับ แต่เขาก็ยัดเยียดจนสำเร็จ

“ จะเอาไปทำไรก็ทำ และต่อจากนี้เราสองคน ไม่เคยรู้จักกัน”