ต้องมนตร์รักในรอยทราย

ชีคดิลฮาม มูรัค อันฟาตาส ต้องตกใจเมื่อเจอกับสาวน้อยเปลือยกายใต้สายน้ำ เขาหลงใหลเธอในทันทีและยิ่งได้ครอบครองทำให้เขาไม่สามารถที่จะปล่อยมือจากเธอได้ และทำทุกอย่างเพื่อที่จะได้เธอมาเป็นของเขาคนเดียว และศัตรูคนสำคัญก็คือคนที่เคยช่วงชิงของรักเขาไป เขาจะทำให้มันกระอักเลือดในคราวนี้
อุษา เธอตื่นขึ้นมาพร้อมกับรับรู้ว่าได้เสียทีให้กับผู้ชายอาหรับหน้าตาหล่อเหลา และเขายังแสดงท่าทีหยิ่งยะโสข่มขู่เธอสารพัด เธอไม่ยอมอยู่ให้เขาเอาเปรียบอีกแน่นอน สิ่งเดียวที่ทำได้คือหนีเท่านั้น
....................................
“พอตื่นขึ้นมาก็มีแรงที่จะแผลงฤทธิ์ใส่ฉันอีกแล้วนะ”
“ฉันเปล่าค่ะ” อุษาส่ายหน้าหวือ
“แล้วที่วิ่งหนีเข้าห้องน้ำปิดล็อกแบบนี้หมายความว่าอย่างไร”
“ฉันอยากทำธุระส่วนตัวค่ะ” อุษาหลุบสายตามองที่อกของเขา ใบหน้าของเธอแนบชิดอยู่กับมันและเธอก็หน้าร้อนผ่าว เพราะกลิ่นกายหอมกรุ่นของผู้ชายที่แนบชิดนี้ แปลกที่เขาไม่มีกลิ่นกายเหม็นๆ แต่อย่างใด
“ทำเสร็จแล้วทำไมไม่เปิด ต้องให้ฉันเคาะเรียก”
“ฉันเปิดน้ำอาบน้ำไม่ได้ยินค่ะ”
อุษาเถียงข้างๆ คูๆ แล้วอ้อมแขนของเขาก็กระชับแน่นขึ้น ทำให้ใบหน้าของเธอแนบไปกับอกแกร่ง ริมฝีปากของเธอแตะลงไปด้วย เพราะเธอไม่ทันได้ตั้งตัว ดิลฮามกระตุกยิ้มมุมปากแล้วก็ก้มหน้าลงมาใกล้กับหน้าผากนูนของเธอ ลมหายใจร้อนๆ และกลีบปากนุ่มที่แตะต้องกับอกแกร่งของเขานั้นทำให้เขารู้สึกอบอุ่นในหัวใจ
“ไม่ได้ยินเหรอ งั้นดีเลยเข้ามาอยู่เป็นเพื่อนดูฉันอาบน้ำสักหน่อยสิฉันอยากจะรู้เหมือนกันว่าน้ำมันแรงจนเธอไม่ได้ยินเสียงเคาะจริงๆ หรือเปล่า” ดิลฮามเค้นเสียงลอดไรฟันออกมาแล้วก็ทำท่าจะลากร่างของอุษาเข้าไปในห้องน้ำอีกครั้ง แต่เจ้าตัวพยายามขืนตัวเอาไว้ และพยายามดิ้นรนให้หลุดพ้นออกจากอ้อมกอดของเขา
“ไม่เอานะคะไม่เอาค่ะ”
“กลัวอะไรหืม อ้อหรือว่ากลัวฉันจะทำอะไรเธอในห้องน้ำ อืมเข้าท่าดีเหมือนกันนะเนี่ย” ดิลฮามแสร้งหัวเราะในลำคอแล้วก็พาร่างเล็กๆ ในอ้อมแขนเข้าไปในห้องน้ำจนได้
“ปล่อยฉันนะ” อุษาไม่คิดที่จะปฏิเสธว่าเธอกลัวอย่างที่เขาว่า แต่เขาก็ไม่ยอมปล่อยเธอจนเข้ามาอยู่ในห้องน้ำ ดิลฮามถึงได้ยอมคลายอ้อมกอดของเขา
“รอให้ฉันอาบน้ำเสร็จแล้วอย่าได้ออกไปไหนก่อนฉันเด็ดขาด” ดิลฮามสั่งเสียงเข้มๆ และที่เขาลากเธอเข้ามาในห้องน้ำเพราะว่าเขาไม่อยากที่จะให้เธอแอบหนีเขาไปข้างนอกก่อน เพราะเขาเป็นห่วงเธอ เพราะดูจากท่าทางของไอ้เดาว๊าสแล้วมันคงไม่ยอมที่จะรามือง่ายๆ แน่
“คุณก็รีบอาบสิ”
................................
“ใช้เป็นเหรอปืนน่ะ”
“ไม่เป็นค่ะ” อุษารีบบอกและยกมือขึ้นจับบ่ากว้างของเขาเอาไว้เพื่อทรงตัวไม่ให้หงายนอนราบไปกับโต๊ะ
“แน่ใจนะ เมื่อกี้นี้ฉันเห็นว่าเธอกำลังจะจับมัน”
“ฉันก็แค่สงสัยค่ะ” อุษาเหลือบสายตามองใบหน้าแกร่งนิดๆ แล้วก็ต้องหลบสายตาเนื้อตัวสั่นเทาเมื่อเห็นว่าเขานั้นนิ่งจนน่ากลัว
“แค่สงสัยแล้วทำไมจะต้องจับด้วยหืม”
“ฉันเปล่าจับนะคะ”
“โกหกฉันเห็นอยู่ว่าเธอกำลังจะจับมันอุษา คิดเหรอว่าจะใช้มันมาทำร้ายฉันได้” ดิลฮามแสร้งตะคอกเสียงใส่ทำให้อุษายิ่งเนื้อตัวสั่นเทา ดวงตาคู่สวยเริ่มมีน้ำตาเอ่อเธอกัดริมฝีปากแน่นไม่กล้าที่จะตอบโต้อะไรกับเขาอีก
“ถ้าไม่ติดว่าจะต้องรีบไปฉันจะสั่งสอนเธอให้หลาบจำที่คิดจะจับอาวุธของฉันมาทำร้ายฉันแบบนี้อุษา เก็บโทษของเธอเอาไว้หลังจากนี้ก็แล้วกัน” ดิลฮามกระซิบบอกชิดริมใบหูของอุษาเสียงเหี้ยมๆ แล้วก็กดจูบหนักๆ ที่แก้มนุ่มก่อนจะผละตัวออกไป อุษายกมือขึ้นจับต้นแขนอีกข้างของตัวเองเอาไว้ไม่กล้าที่จะมองหน้าเขา และรู้ว่าเขายังคงจ้องเธออยู่แน่ เพราะเขายังไม่ยอมทีจะขยับตัวไปไหนเลยหลังจากที่ผละออกไปแล้ว
“แต่งตัวให้เรียบร้อย และรออยู่ในห้องนี้”
...............................