ลังเล

ผมพบเธอครั้งแรกที่ร้านสะดวกซื้อในยามค่ำคืนที่เงียบสงัด

เธอเป็นพนักงานของร้านที่กำลังยืนตรงหน้าเคาน์เตอร์จ่ายเงิน

ถุงยางในมือของผมวางลงบนเคาน์เตอร์

"รับขนมปังเพิ่มมั้ยคะ ...."

... ผมซื้อมาแบบไม่ได้รู้เหตุผล

สาวสวยผมสีทองเต้านมสะบึมที่รออยู่ภายในรถเก๋งสี่ประตูถามผมว่าซื้อขนมปังมาทำไม

ผมไม่รู้จริงๆ .... รู้แค่ว่ายังไม่ลืมใบหน้าธรรมดาๆของพนักงานสาวคนนั้น ...

ยังไม่ลืมรอยยิ้มที่เธอส่งให้มา ... ทั้งๆที่เธอก็อาจจะยิ้มเช่นนี้กับลูกค้าทุกๆคน