พักพิงค์

ความรักคือความปรารถนาดีจากหัวใจ เพราะงั้นจึงมีค่ายิ่งกว่ารอให้ใครสักคนมารักตอบ

ใครจะไปคิด ว่านายใหญ่แห่งไร่พิงค์ตะวัน ผู้ที่ทุกคนต่างพากันชื่นชมว่าเป็นสุภาพบุรุษสุดกระชากใจ จะกลับกลายเป็นพวกนิยมเด็กไปในชั่วข้ามคืน “ใหญ่เอ้ยย ! ติดใจใครก็ได้ที่ไม่ใช่ลูกของเพื่อน !”


“ตื่นแล้วก็ลุกได้แล้วค่ะแล้วทีหลังอย่าเข้าห้องคุณใหญ่แบบนี้อีก ไม่งั้นเราคงได้นอนกอดกันแบบนี้อยู่เรื่อย ๆ รู้ใช่ไหมว่าไม่ดี ? เราเป็นผู้หญิงมานอนกอดผู้ชายอยู่บนเตียง ใครรู้เข้าเดี๋ยวก็ไม่มีใครมาขอหรอก” ปฐพีเบี่ยงความคิดไปกระเซ้าเย้าแหย่แทน

คนตัวเล็กยิ้มตาหยี “ก็ไม่ได้อยากให้มาขอนี่คะ ไม่อยากแต่งงาน อยากอยู่กับคุณใหญ่ต่างหากล่ะ” เธอว่าแล้วลุกลงจากเตียง จัดเสื้อผ้าให้เรียบร้อย

“ยังไงคุณใหญ่ก็เป็นผู้ชาย”

“แต่พิงค์แน่ใจว่าคุณใหญ่ไม่ทำร้ายพิงค์แน่นอนค่ะ” เขาอยากจะถอนใจวันละร้อย ๆ รอบกับเด็กเจ้าปัญหาตรงหน้า บอกหรือสอนอะไรก็ไม่ค่อยจะฟัง จะเอาตามใจตัวเองอย่างเดียว เด็กอย่างเธอไม่มีทางรู้ว่ายามได้กลิ่นดอกไม้หอม ๆ เขาคิดอะไรกัน !

เด็กจะไปรู้อะไร !

“เอาเป็นว่าทีหลังอย่ามานอนบนเตียงกับคุณใหญ่อีก”

“แต่คุณใหญ่เป็นคนตามพิงค์มาที่เตียงเองนี่คะ” เธอพราวรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ใส่เขา พลางก็เดินนำออกจากห้อง ปล่อยให้คนหน้าเหวอนิ่งเงียบอยู่อย่างนั้น

“เฮ่อ...เด็กหนอเด็ก !”

--------------

**ฝากกดหัวใจ 5 ดวงเป็นกำลังใจให้รอยด้วยนะคะ**
[ ซื้อผ่านเว็บ MEB จะถูกกว่า Apple นะคะ ]