กองทุนเงินรัก

“มึงก็ดูมีเงิน จะมาแย่งคนบ้านนอกเป็นหนี้ทำไมวะ”

เขายักคิ้ว กอดอกมองคนที่เพิ่งชี้หน้าว่าตนไปหยก ๆ พูดอย่างไม่สะทกสะท้าน “มันเป็นสิทธิ์ของผม”

ปุ๊โมโหจัดจนเลือดขึ้นหน้า กำมือจนเกิดเสียงกรอบแกรบ “โถ่เว้ย กูจะเอาเงินไปจ่ายไถนากับค่าปุ๋ย มึงไม่ได้ยินหรือไง”

ชานนท์มองคนควบคุมตัวเองไม่อยู่ กะพริบตาปริบ “ผมก็ต้องใช้ซื้อข้าวกิน”
ปุ๊มองคนกรุงเทพอย่างเกลียดชัง แต่เมื่อทำอะไรไม่ได้ก็กระทืบเท้าปึงปังหมุนกายออกมาจากจุดนั้น

วันนี้เป็นวันแบ่งกองทุนเงินล้านของหมู่บ้าน ทุกคนที่มีความประสงค์ต้องใช้เงินต้องมาแจ้งความจำนงยังผู้ใหญ่บ้าน เค้กหนึ่งก้อนหากตัดแบ่งหลายก้อน ส่วนแบ่งย่อมมีขนาดเล็กลงเป็นธรรมดา ปุ๊มีความจำเป็นต้องใช้เงินจำนวนหนึ่งไปจ่ายค่าไถนาที่ยังติดค้างไว้และยังต้องแบ่งเงินส่วนหนึ่งไปจ่ายค่าปุ๋ยค่ายาสำหรับการปลูกพืชในฤดูกาลถัดไปด้วย เมื่อเงินที่ได้รับส่วนแบ่งไม่พอสำหรับค่าใช้จ่าย ปุ๊จึงมีความกังวล แสดงออกว่าไม่พอใจคนกรุงเทพที่มาขอแบ่งเงินจากกองทุน หลังจากที่กำลังจะปิดกองทุนในอีกครึ่งชั่วโมงก่อนตะวันตกดิน

ชานนท์เองก็ยังต้องใช้เงินดำรงชีวิต เข้ามาขอกู้เงินจากกองทุนเงินล้านหมู่บ้าน เพราะเงินจากกรุงเทพเกิดเหตุไม่ชอบมาพากล ขาดการส่งมาหนึ่งเดือนแล้ว เขาจึงต้องหาวิธีเอาตัวรอดไปก่อน ไม่นึกว่าเรื่องราวจะกลายมาเป็นผิดใจกับคนท้องที่ไปเสียได้ หวังว่าจะไม่โดนปืนลูกซองดักยิงเสียก่อน

ปุ๊เดินคอตกกลับบ้าน ทั้งสิ้นหวังและโมโหไอ้ชานนท์ อีกไม่นานก็จะถึงวันครบรอบนัดชำระค่าไถนา เงินที่ได้มากลับไม่พอจ่าย ไหนจะค่าปุ๋ยที่จองไว้ล่วงหน้าเป็นหมื่นอีกด้วย

ปีกลายสภาพอากาศไม่เอื้ออำนวย พืชผลการเกษตรได้รับความเสียหายจนแทบขายไม่ได้ ทั้งพืชไร่พืชสวนต่างได้รับผลกระทบไปตามกัน ปีนี้จึงไม่มีเงินพอเพื่อทำการเกษตรต่อไป กองทุนเงินล้านเข้ามาเป็นความหวังในช่วงกำลังลำบาก แต่สุดท้ายก็ยังมีเหตุให้โมโหจนได้

ไอ้ชานนท์เป็นคนหล่อผิวพรรณดีมาจากกรุงเทพ ปุ๊เห็นมันเข้ามาอยู่ตัวคนเดียวตั้งแต่ปีที่แล้ว ไม่มีญาติที่ไหน ทำตัวลับๆ ล่อๆ อย่างน่าสงสัย ตัวปุ๊เองก็ไม่เคยคิดไปยุ่งเกี่ยวกับมัน แต่พรุ่งนี้คงต้องไปส่องดูสักครั้งว่าเอาเงินไปทำอะไรมากมาย ทั้งๆ ที่ไม่ได้ทำการเกษตรเป็นชิ้นเป็นอัน หากเจออะไรไม่ถูกต้อง ปุ๊จะจัดการไล่ออกจากหมู่บ้านเอง