หมอเจแปน

ภายใต้ใบหน้าและน้ำเสียงชวนหลงใหล หมอหนุ่มที่ทุกคนคิดว่าใจดีกลับมีมุมที่แอบแอนตี้และเย็นชากับผู้หญิงที่เข้ามาวุ่นวายในชีวิต ที่ผ่านมาเขาไม่เคยมีแฟนและไม่เคยคิดคบใคร เพียงเพราะหัวใจมีผู้หญิงคนเดียวที่แอบเฝ้ามองอยู่ข้างๆมาตลอดหลายปี...แต่เธอคนนั้นกลับเห็นเขาเป็นแค่เพื่อน...

ตรงกันข้าม กลับมีผู้หญิงอีกคนที่เขาไม่เคยต้องการ แต่เธอดันเข้ามายุ่งวุ่นวายในชีวิตเขาและเธอก็ทำให้เรื่องราวต่างๆปั่นป่วนไปหมด

ในเมื่อเธอคือหลานสาวที่ไม่เคยเห็นเขาเป็นแค่อา แล้วเขาจะคิดว่าเธอเป็นแค่หลานสาวน่ารำคาญแบบนี้ได้ถึงเมื่อไหร่...

*********
"ทำไมมุกรู้สึกว่าน้องคนนั้นมองเราแปลกๆคะ"คนที่นั่งกับปริญพูดขึ้นก่อนที่ปริญจะถอนหายใจออกมาเบาๆ
"หลานสาวน่ะครับ"เขาบอกตามความจริง
"หลานสาวเหรอคะ แล้วทำไมน้องต้องมองเราแบบนั้นด้วย"
"เขาไม่ชอบให้พี่ไปไหนมาไหนกับผู้หญิงน่ะ"
"เป็นแค่หลานมีสิทธิ์จะห้ามไม่ให้พี่แปนมีแฟนได้ด้วยเหรอ"
"ถ้าพี่อยากมี ใครก็คงห้ามไม่ได้หรอกครับ"
"ถ้างั้นน้องเขาก็คงไม่ใช่ปัญหาใช่ไหมคะถ้าพี่แปนจะคบกับมุก"
"ครับ...แต่พี่ก็ไม่ได้อยากคบกับน้องมุกนะครับ พี่ยังไม่อยากมีแฟน"

*********

"ทำอะไรของเธอเนี่ย อาบอกแล้วไงว่าเป็นผู้หญิงให้ระวังเนื้อระวังตัว"
"กับคนที่ชอบไม่ต้องระวังก็ได้"
"แต่อาไม่ได้ชอบเธอ เธอไม่ควรมาทำแบบนี้กับอา"
"ถ้าอาไม่ชอบเพลินงั้นอาก็ระวังเนื้อระวังตัวเอาเองสิคะ..."
"เธอนี่ชักจะแก่แดดแก่ลมขึ้นทุกวัน อยากทานอะไรล่ะอาจะได้รีบทำให้ทานแล้วรีบขึ้นนอน"
"อยากกินอา"
"เพลิน!!!..."เขาตะคอกสุดเสียงทำให้คนชอบยั่วโมโหต้องยกมือยอมแพ้ในที่สุด

*********

"อาแปนขา..."
"ทำอะไรเนี่ย ทำไมถึงได้ชอบเกาะแกะ"เขาโวยทั้งยังแกะมือปลาหมึกออกราวรังเกียจเดียดฉันท์
"ก็เพราะชอบถึงได้เกาะแกะไง"
"เป็นสาวเป็นนางพูดแบบนี้มันไม่งาม"
"ฮ่าๆ ก็รู้อยู่หรอกว่าอาแปนแก่แล้ว แต่พูดแบบนี้อย่างกับหลุดออกมาแต่สมัยกรุงศรีอยุธยาเลยนะคะ...คุณอาหมื่น..."เธอทั้งพูดและหัวเราะชอบใจในขณะที่เขาแทนที่จะโกรธกลับหลุดยิ้มตามเสียได้