บำเรอรัก

เขาคือลูกที่พ่อไม่รัก แต่สามารถผลักดันตัวเองจนประสบความสำเร็จได้ด้วยตัวเอง

เธอคือคนที่คอยดูแลเขาในทุกเรื่องของชีวิต คอยให้กำลังใจอยู่ไม่ห่าง

“พี่นนท์ ถ้าไม่ไหว ให้พิมพ์ช่วยนะค่ะ” พิมพ์ดาราเดินเข้ามาจับมือหนามากอบกุมเพื่อให้กำลังใจเขา

“พี่ไหว เรากลับบ้านไปเถอะ เดี๋ยวลุงพลเป็นห่วง” ชานนท์เอ่ยดุหญิงสาวไม่จริงจังนัก แต่ก็ไม่ชักมือออกจากเธอ ปล่อยให้เธอจับไว้

“พี่นนท์...” พิมพ์ดาราเรียกเขาเสียงแผ่ว เธอสงสารเขาจับใจ ตั้งแต่เธอจำความได้ ชายหนุ่มที่เธอหลงรักมาตลอดตั้งแต่เด็กๆ ก็มักจะโดนผู้เป็นพ่อดุด่าเสมอ ไม่ว่าจะเรื่องอะไรก็ตาม ทำไมอาวัทถึงรักลูกไม่เท่ากัน ทั้งๆ ที่ลูกคนเล็กกลับมีนิสัยเกเรสวนทางลูกคนโต แต่อาวัทไม่เคยด่าว่าเลยสักครั้ง

คืนวันหนึ่ง

“พี่นนท์เมามากแล้วนะค่ะ พอเถอะค่ะ” พิมพ์ดาราพยายามยื้อแย่งแก้วไวน์ชั้นดีจากมือของชานนท์ เขาทะเลาะกับพ่อหรือธิวัทมาอย่างหนัก จึงมาขอหลบดื่มเหล้าที่คอนโดของเธอ ซึ่งเธอเองก็ปล่อยให้เขาเข้ามา เป็นปกติอยู่แล้ว

“อย่ายุ่ง!”

“ว้ายยยย!” พิมพ์ดาราร้องเสียงหลงเมื่อถูกคนไร้สติอุ้มขึ้นมุ่งไปที่โซฟากลางห้องรับแขก

“จะทำอะไรพิมพ์ อย่านะ! พี่นนท์ อื้ออออออ!!!” ชานนท์จัดการปิดปากสาวน้อยใต้ร่างของเขาด้วยปากหยัก ตอนนี้เขาเหมือนคนไม่มีสติ เพราะฤทธิ์แอลกอฮอล์ในเลือด

“อื้อออ อ่อยอิมอะ (ปล่อยพิมพ์นะ)” พิมพ์ดาราพยายามผลักอกกว้างของชานนท์ออกจากตัวเธอ ตอนนี้กลิ่นเหล้ากลิ่นไวน์ผสมกันมั่วไปหมด

“ชอบพี่ไม่ใช่หรอ เป็นของพี่ส่ะสิ!!!”