ลวงรักพระชายา

หออาบน้ำ
O_O!
พรึ่บ!!!!
ตู้มมม!!!!
ร่างของสตรีที่แอบปีนกำแพงอยู่ผลัดตกลงที่ภายในสระน้ำ

เหม่ยเหมยในสภาพเปียกปอนรีบลุกยืนขึ้น และสำลักน้ำออกมา

“นี่เจ้าเป็นใครกันแล้วเข้ามาในนี้ได้อย่างไร” เสียงเข้มเอ่ยถามขึ้น

เหม่ยเหมย เมื่อได้ยินเช่นนั้นก็รีบรวบรวมสติแล้วเงยหน้าขึ้นมามอง ตรงไปยังบุรุษตรงหน้า

กรี๊ดดดด!!!!

เหม่ยเหมยร้องขึ้น และรีบยกมือขึ้นปิดตา เมื่อเห็นว่าบุรุษตรงหน้าของนางนั้นอยู่ในสภาพอันเปลือยเปล่าที่ไม่มีเสื้อผ้าปกคลุม

หานตง เมื่อเห็นเช่นนั้นเขาจึงขยับเดินไปที่ขอบสระ และหยิบชุดคลุมมาสวมไว้

“หยุดร้องได้แล้ว หูข้าจะแตกอยู่แล้ว” เสียงเข้มเอ่ยสั่งขึ้น

“เจ้าเป็นใคร แล้วเข้ามาทำอะไรในนี้ นี่เจ้าไม่รู้เหรอว่าที่นี่คือพื้นที่ส่วนตัวของข้า”

หานตงเอ่ยถามขึ้นด้วยสีหน้าที่ไม่สบอารมณ์มากนักที่เวลาพักผ่อนของเขาได้ถูกนางรบกวนเข้า

“เอ่อ....คือ......”

“ดูจากการแต่งกายของเจ้าแล้ว เจ้าไม่น่าจะเป็นสาวรับใช้ในตำหนักของข้า เจ้าเป็นใครกันแน่”

“ข้า...ข้าคือ...หลานเหม่ยเหมย”

“หลาน เหม่ยเหมย บุตรีคนรองของท่านหลานเฟยอย่างนั้นเหรอ”

“ท่านรู้จักข้าอย่างนั้นเหรอ?”

“ไม่! ข้าไม่รู้จักเจ้า แต่ก็เคยได้ยินเรื่องของเจ้ามาบ้าง”

หานตงเอ่ยตอบ ก่อนจะก้าวเดินขึ้นมาจากสระน้ำ และนั่งลงที่ด้านบนริมขอบสระ พลางจับรินน้ำชายกขึ้นจิบ และจ้องมองตรงไปยังหญิงสาวที่ยื่นอยู่กลางสระน้ำอย่างพิจารณา ถึงสภาพของนางในตอนนี้จะเปียกปอนไปหมด แต่มองเผิน ๆ ก็พบว่านางมีดวงตาที่กลมโต จมูกเชิดรั้น ริมฝีปากบางและใบหน้าที่เรียบเนียนนั้น จัดได้ว่าเป็นหญิงงามคนหนึ่ง แต่จากวีรกรรมของนางตอนนี้ดูท่าแล้วที่ผิงอานเล่ามาคงจะไม่เกินจริงนัก

“นี่! ท่านอ๋องสาม ท่านจะมองข้าอีกนานไหม”

“ตาข้า ข้าอยากจะมองนานแค่ไหนมันก็ตาของข้า”

“นี่ท่าน!....ท่านนี่มัน กวนประสาทข้าจริง ๆ”

เหม่ยเหมยเอ่ยตอบแล้วยกมือขึ้นชี้นิ้วตรงไปยังหน้าของหานตง

“ข้าขอเตือนว่า ถ้าเจ้ายังอยากกลับบ้านด้วยนิ้วที่ครบ ก็จงรีบเก็บมันเข้าไปซะ”

หานตงเอ่ยตอบ พลางจับยกชาในมือขึ้นจิบ

เหม่ยเหมย เมื่อได้ยินเช่นนั้น นางก็รีบเก็บนิ้วที่ชี้ตรงออกไปลง แล้วจ้องมองไปยังหานตงด้วยสายตาเคือง ๆ

“แล้วสรุปว่าที่เจ้าบุกเข้ามาที่หออาบน้ำของข้านี้ ด้วยเรื่องอันใดกัน”

“ข้ามาด้วยเรื่องพระราชทานสมรส”

“อ๋อ! เรื่องนี้นี่เอง ทำไมกันหรือว่าเจ้าคือคนที่ต้องแต่งงานกับข้าอย่างนั้นเหรอ?”

“ไม่ใช่ข้า”

“ไม่ใช่เจ้า? ถ้าเช่นนั้นก็นับว่าเป็นโชคดีของข้า” หานตงเอ่ยตอบ

OoO!!!