สิเน่หาคาวราคี

การถูกบังคับให้แต่งงานเต็มไปด้วยความเจ็บปวดทรมานแต่บางเวลาก็เสียวซ่านอย่างมาก
---------------------------------------------------------------
มือใหญ่เปิดห้องนอนใหญ่ที่ถูกจัดเป็นห้องหอ เสื้อที่สวมใส่ถูกปลดกระดุมทีละเม็ด โยนเสื้อเชิ้ตราคาแพงไปที่โซฟายาวตรงยังเตียงนอน ความมืดทั่วทั้งห้องกับฤทธิ์แอลกอฮอล์ทำให้สติพร่าเลือน มือใหญ่กวาดไปที่ที่นอนนุ่มแต่สิ่งที่พบเพียงความว่างเปล่า คิ้วเข้มขมวดทันที
“ไปไหน” เสียงเข้มพูดเบาๆ
สายลมตรงไปยังสวิตช์ไฟ แล้วทั้งห้องสว่างขึ้นทันที ดวงตาคมเข้มกวาดมองหาร่างบางที่ควรอยู่ในห้องนี้ เดินไปยังห้องน้ำแต่ก็ไม่พบ อีกทั้งชุดแต่งงานที่ควรจะถูกวางไว้ในห้องก็ไม่มี ยิ่งสร้างความสงสัยมากขึ้น เปิดตู้เสื้อผ้าก็ไม่มีทั้งชุดและสิ่งของต่างๆ ของหญิงสาวเลยสักอย่าง ในความคิดรู้ได้ทันทีว่าไปอยู่ที่ไหน
“หึ คิดว่าหนีพ้นหรือไง” ร่างสูงใหญ่ที่เปลือยท่อนบนออกจากห้องพร้อมของในมือ ตรงยังอีกด้านของคฤหาสน์
เสียงกุกกักที่หน้าประตูไม่ได้ทำให้ร่างที่กำลังหลับใหลรู้สึกถึงภัยที่กำลังย่างกายเข้ามาแต่อย่างใด ไม่นานเสียงประตูก็ถูกปลดล็อกดังแกร๊ก บานประตูถูกเปิดออกอย่างง่ายดาย
สายลมมองร่างที่หลับใหลอยู่บนเตียงในความมืด ที่ถูกแสงไฟจากด้านนอกกระทบเข้ามาด้วยรอยยิ้มมุมปาก คิดว่าแค่ล็อกประตูจะหนีพ้นหรือไง
มือใหญ่โยนบัตรสีทองไปที่โต๊ะกระจก หันไปสนใจร่างที่กำลังหลับสนิท ขายาวตรงยังเตียงนอน มองร่างที่หลับสนิทอย่างหมายมาด กางเกงสแล็คราคาแพงถูกปลดออกจากร่างกำยำ ขายาวค่อยก้าวขึ้นเตียงอย่างช้าๆ ไม่ให้ร่างที่หลับใหลได้รู้สึกตัว
ผ้าห่มผืนหนาถูกเหวี่ยงไปกองอยู่ที่พื้น ความเย็นที่กระทบผิวนวลทำให้ร่างที่กำลังหลับสนิทนอนตะแคงห่อร่างอย่างเหน็บหนาว มือใหญ่ค่อยไล้ไปที่ข้อเท้าเล็กรูดชุดตัวบางสูงขึ้นจนถึงสะโพกมน ดวงตาคมมองผิวขาวนวลที่กระทบแสงไฟอย่างพอใจ
ยิ่งถูกฤทธิ์ของแอลกอฮอล์ครอบงำ ยิ่งทำให้ความร้อนในกายเพิ่มมากขึ้น อยากจะกลืนกินร่างตรงหน้าเสียเดี๋ยวนี้ แต่ก็พยายามข่มใจขอกินอย่างช้าๆ แต่ให้ได้รสชาติ
ผู้ที่อยู่ในห้วงหลับใหลค่อยขยับกายมากขึ้น เมื่อถูกสัมผัสไปทั่วท่อนขาเล็กและสะโพกมนที่ถูกบีบคลึงแรง ดวงตาที่ปิดสนิทค่อยปรือมอง เพียงเห็นเงาเลือนรางที่ทาบทับอยู่นั้น เสียงเล็กก็กรีดร้องด้วยความตกใจ แต่ก็ถูกมือใหญ่ปิดที่ริมฝีปากแดงสนิทแน่นทันที
สองมือเล็กผลักดันด้วยแรงที่มี รู้ดีว่าร่างที่ทาบทับอยู่นั้นคือใคร แต่ก็ไม่อาจทำอะไรได้แม้แต่น้อย เสียงอู้อี้ดังแค่ในลำคอ พยายามต่อสู้อย่างที่สุด
“ฤทธิ์เยอะมากใช่มั้ย” ดวงตาคมเข้มมองใบหน้าเนียนที่พยายามสะบัดหนีด้วยรอยยิ้มเยาะเย้ย
###โปรดอ่านตัวอย่างก่อนกดซื้อนะคะ ฝากติดตามผลงานทองไพลินตลอดไปด้วยค่ะ####