ผัวรักผัวหลง

“เป็นอย่างไรบ้างแม่จันทร์ ลูกชายข้าพอจะมีโอกาสหายจากอาการป่วยนี้หรือไม่” คุณหญิงชมนาดถามขึ้นอย่างมีความหวัง
“โอกาสหายขาดนั้นมี” ท่านพระยาและคุณหญิงหันไปยิ้มให้กัน แต่แล้วก็ต้องหุบยิ้มฉับเมื่อฝ่ายแม่หมอเอ่ยต่อไป
“แต่... จะเกิดขึ้นก็ต่อเมื่อพ่อพุฒแต่งเมียแล้ว และเมียที่ว่านั้นก็จะต้องเป็นเมียเอกซึ่งมีศักดิ์ต่ำยิ่งกว่าดินใต้ฝ่าเท้า จะไม่เป็นที่เชิดหน้าชูตา แต่เมียคนนี้จะส่งเสริมความสุขในเรือนและสุขภาพของพ่อพุฒก็จะแข็งแรงไร้โรคาแผ้วพานไปจนสิ้นอายุขัย”
พุฒย่นคิ้วเล็กน้อย ยังไม่เข้าใจคำทำนายนั้นมากนัก ซึ่งความจริงเขาไม่อยากจะปักใจเชื่อเสียมากกว่าจึงทำให้รู้สึกว่ามันจะเป็นไปได้อย่างไรกัน
“เมียพ่อพุฒคนนี้ อาจไม่ถูกใจพระยากับคุณหญิงสักเท่าใด แต่หากหวังให้พ่อพุฒอยู่เย็นเป็นสุขปราศจากโรคก็ย่อมต้องกัดฟันทน อย่างไรก็ดี แยกเรือนออกไปก็คงจะสิ้นเรื่อง” คุณหญิงหม้ายว่า
“หากเมียเอกมีศักดิ์ต่ำเช่นนั้น พ่อพุฒก็จะถูกคนครหา ไม่ก้าวหน้าในหน้าที่การงาน แล้วจักเป็นสุขได้เยี่ยงไรเล่า” มารดามองหน้าบุตรชายอย่างเห็นใจ
“เป็นสิ่งที่จักต้องแลกมา ข้าบอกได้เพียงเท่านี้”
“ข้าอยากมีร่างกายแข็งแรงขอรับคุณพ่อคุณแม่” คุณหลวงยืนยัน