อุ้มรักบอสเถื่อน

“โรเจอร์ พีเดอร์ซัน” เป็นนักธุรกิจหนุ่มเลือดร้อนไฟแรง “ใบข้าว” เป็นเพียงเด็กกำพร้าธรรมดาที่บังเอิญถูกใจบอสหนุ่ม และเขาก็ยื่นเสนองาน “นางบำเรอ” ให้เธอจากที่เป็นเพียงแค่แม่บ้านธรรมดาเพิ่มอีกหนึ่งหน้าที่ แล้วจะเกิดอะไรขึ้นเมื่อ “บอสหลงรักนางบำเรอคนสวย”
++++++++++++
“ป้อนหน่อยนะ วันนี้เหนื่อยมากเบบี้”
“งั้นก็ปล่อยฉันก่อนนะคะบอส แล้วไปนั่งนะคะถ้าจะให้ป้อน”
“ไปนั่งด้วยกันสิ เธอก็นั่งบนตักฉันและตักป้อนฉันคำ เธอคำ” แล้วก็กอดบังคับเธอเดินไปยังเก้าอี้ที่อยู่ไม่ไกลแล้วตัวเขาก็นั่งลงบนเก้าอี้โดยที่กอดอุ้มเธอขึ้นมานั่งบนตักตัวเอง
“ฉันว่า...” ยังพูดไม่ทันจบความเสียงทุ้มห้าวก็แทรกขึ้น
“อือ อย่าขัดใจผมสิเบบี้ วันนี้ตามใจผมหน่อยนะ ผมเหนื่อยมาทั้งวันแล้ว” ซุกหน้าไปกับอกของคนที่นั่งเบี่ยงบนตักหนาตัวเอง
“ก็ได้ค่ะ” แล้วมือเล็กก็ยื่นไปหยิบช้อนส้อมตักผัดไทยกุ้งสดมาป้อนบอสหนุ่ม
“อืม อร่อย” เมื่อคำแรกเข้าปากเขาก็ชมคนตัวเล็กบนตักและก็แย่งช้อนส้อมในมือเล็กมาตักป้อนหญิงสาวคืนบ้าง
“ชักอยากไปกินอาหารไทยที่เมืองไทยแล้วสิเดซี่ คุณจะกลับเมืองไทยตอนไหนนะ ให้ผมไปส่งนะ”
“อีกสามเดือนกว่าค่ะ” พร้อมจับช้อนส้อมในมือเขามาตักป้อนเขาอีกคำเมื่อตัวเองเคี้ยวกลืนหมดแล้ว
“อือ แล้วจะกลับมาที่นี้อีกไหม” เขาถามเธอพร้อมกับอ้าปากกินผัดไทยกุ้งสดที่ใบข้าวตักป้อน
“ไม่แล้วค่ะ ฉันต้องทำงานใช้ทุนของรัฐบาล”
“ถ้าผมใช้หนี้ให้คุณล่ะ แล้วคุณก็มาอยู่กับผมที่นี่”
“ในฐานะอะไรคะ? ให้ฉันมาอยู่ด้วยในฐานะอะไรคะ? ” ถามย้ำเพราะอยากรู้เหมือนกันว่าสถานะของเธอสำหรับเขาแล้วยังคงเป็นเพียง ‘นางบำเรอ’ เหมือนเดิมรึเปล่า