ซีรีส์ชุด นิยามรักฉบับคุณชาย เรื่องเผลอใจรัก (หนังสือเสียง)

“คุณชายค่ะ อย่าคะ ตรงนี้มันระเบียงนะคะ เดี๋ยวใครมาเห็น”

“ทั้งดึก ทั้งมืด ขนาดนี้ ใครจะเห็นล่ะครับ หือ....อีกอย่างมีแค่บ้านหยาที่ติดริมน้ำ บ้านคนอื่นก็อยู่กลางสวนห่างออกมาไปอีก”

“แต่ว่า....”

“จุ๊...จุ๊...จู๊....จับผ้าห่มเอาไว้ให้แน่นนะครับ อย่ามือสั่นจนปล่อยหลุดลงมาล่ะ” เค้ากระซิบที่ข้างหูของเธอ น้ำเสียงหอบหิว สิ้นเสียงกระซิบเค้าปลอดกางเกงขาก๊วยลงกองกับพื้นอวดร่างเปลื่อยสง่ากลางความมืด

“หยาต้องการผม”

“คุณชาย หยาไม่”

“อย่าโกหกสิครับ น้ำหวานของหยาเต็มมือผมไปหมดแล้วนะ”

“คุณชาย”

เขากดสะโพกกลมให้แอ่นมาด้านหลังเพื่อรับความแข็งแรงสอดแทรกผ่านเข้าสูงเรือนรักอุ่นที่ตอนนี้มันชุ่มฉ่ำรอคอยการสัมผัสจากเค้า

“คุณชาย อื้อ....”

ความเสียวซ่านก่อตัวขึ้นอย่างรวดเร็วพุ่งตรงสู่หัวใจดวงน้อยของหญิงสาว จนเผลอคลางเสียงสั่นออกมา ส่วนคุณชายที่เป็นตัวการก็ระรวนเร่งจังหวะรักรุนแรงเร้าร้อน จนอากาศภายนอกที่เย็นยะเยือกก็ไม่สามารถต้านเม็ดเหนื่อยกายแห่งความปราถนาที่ไหลออกมาได้

เค้าบีบเน้นไปที่บัวคู่งามผ่านผ้าห่มที่เธอพยายามเหลือเกินที่เกาะกุ่มมันเอาไว้ พร้อมกับแรงรักกระแทกที่เค้าส่งจังหวะเข้าออกไม่หยุดยั้ง

“หยา…..”



เสียงครางหิวในลำคอดังออกมาด้วยอารมณ์ที่มันกำลังจะไปถึงขีดสุด แต่เค้าจะไม่หยุดเพียงแค่นี้ เค้าถอนท่อนเอ็นแข็งออกและจับร่างของคนรักสาวหันกลับมาอย่างรวดเร็วกดจูบหนักลงไปที่ริมฝีปากบางกระจับที่เผยเปิดออกด้วยความหอบกระหาย และซุกไซ้โลมไล้ลงไปยังลำคอเนียนและเนินออก พร้อมกับกระชากผ้าห่มที่เธอจับแน่นแล้วเหวี่ยงทิ้งไปซะ



“คุณชาย...”