ไอ้ป๋อ มึงอย่ากลัวเมียดิวะ

" ใครกลัวเมียออกจากแก๊งเราไป "



(โชคชะตากำหนดให้ต้องแยกจากหากยังคิดที่จะฝืนโชคชะตา อาจจะต้องแลกมาด้วยศรัทธา ความเชื่อและชีวิต)



เป็นนิยายที่มีความตลกฮาน่ารัก feel good อ่านสบายๆ สอดแทรกดราม่านิดๆแนะนำให้เตรียมทิชชู่ เพราะดราม่าคือดราม่าจริงๆแต่แค่ไม่กี่ตอน และไม่ใช่ดราม่า ที่เกิดจากความตั้งใจ



แปะๆๆ

"ใช่ ไอ้ป๋อเก็บก่อน รอทำกิจกรรมเสร็จค่อยตอบก็ได้ไม่เป็นไรหรอก" ปลายหันไปบอกอีกคน





"ใช่ มึงเก็บก่อนเลย เดี๋ยวก็โดนรุ่นพี่ทำโทษหรอกมึง" ไอดิน





"ไม่ได้ กูต้องตอบตอนนี้ จ้านไลน์มาตั้งนานแล้ว ต้องโกรธกูมากแน่ๆ มีเรื่องอะไรหรือเปล่าก็ไม่รู้"





ปัณณวัฒน์หันไปบอกเพื่อนอย่างไม่ได้สนใจ แต่มือก็ยังคงทำท่าจะพิมพ์ข้อความในโทรศัพท์ต่อ





"แต่พี่เขาเริ่มมองแล้ว มึงเก็บก่อน" ปลายยื่นมือไปจับที่แขนของปัณณวัฒน์เอาไว้เพื่อห้ามปราม





"เออ กิจกรรมจะเริ่มแล้ว เดี๋ยวมึงค่อยตอบก็ได้" ไอดิน





"ยุ่งยากนัก งั้นกูไม่ทำแม่ง!!แล้ว"





ปัณณวัฒน์พูดขึ้นพร้อมกับลุกขึ้นยืนและทำท่าจะเดินออกไปไอ้ดินเมื่อเห็นดังนั้น ก็ยื่นมือไปคว้าที่แขนของเพื่อนเอาไว้ พร้อมกับดึงให้นั่งลง





"ไอ้ป๋อ มึงคิดจะทำอะไร มึงจะไปไหน กิจกรรมจะเริ่มแล้วนะเว้ย!"





ไอ้ดินพยายามดึงปัณณวัฒน์ให้นั่งลงแต่ก็ดูเหมือนว่าจะไม่เป็นผล





"พี่ครับ! ผมขอไปห้องน้ำ"



ถ้าโชคชะตากำหนดให้เราต้องจากกัน ผมจะเป็นคนฝืนมันเอง ต่อให้ต้องแลกกับอะไร ผมก็ยอม