ลืมรัก หักใจ ไม่อาจหวนคืน

อวี้เวินฉิง เป็นนามอันลือลั่นของเซียนอรุณผู้ตกอับอาภัพโชคไปเสียทุกด้าน นอกจากความรักข้างเดียวจะพังย่อยยับไม่เป็นท่าแล้วยังถูกส่งลงมาทำภารกิจบนโลกมนุษย์ไม่จบสิ้นอีกห้าพันปี

ส่วนสาเหตุที่ทำให้เซียนหนุ่มจากตระกูลใหญ่ต้องมาตรากตรำเช่นนี้น่ะหรือ.. ลองถามจื่อสุ่ยจิงดูสิ!

เมื่อหวนนึกถึงใบหน้าหญิงสาวผู้หนึ่งซึ่งมักจะทำตัวเป็นเงาตามติดอยู่ข้างหลังเสมอแล้ว ไฟแค้นก็สุมทรวงจนร้อนรุ่ม เพราะครั้งหนึ่งเคยจะปกป้องเซียนบุปผาทำให้เขาเผลอไปทำร้ายหลานรักจอมมารราตรีผู้นี้เข้าแล้วยังเป็นต่อหน้าธารกำนัลนับหลายพัน ถือเป็นการละเมิดกฎสงบศึกสองเผ่า มหาเทพจึงส่งเขาลงมาบำเพ็ญตนยังโลกเบื้องล่าง

นั่นคือจุดเริ่มต้นที่ความเกลียดชังพัฒนามาเป็นความเคียดแค้น ส่งผลให้ร่างกายกระตือรือร้นทุกครั้งยามคิดว่านางจะต้องตามมาป่วนชีวิตเขาอีก และเขาก็จะเอาคืนนางอย่างสาสมแน่

ทว่าดูเหมือนโชคชะตาจะจงใจแกล้งให้เขาต้องคลุ้มคลั่งตาย วันเวลาบนโลกมนุษย์ช่างแสนสงบเพราะจื่อสุ่ยจิงหายตัวไปแบบไม่บอกกล่าว..



อยากเจอก็มา เบื่อหน้าก็ไป.. เช่นนี้ใช้ได้หรือ!!



นึกถึงคืนวันอันพังพินาศแล้วเซียนหนุ่มก็ทำอะไรไม่ได้นอกจากสบถด่าพร้อมสาปส่งนางในใจ

จากนั้น...ก็คอยเรื่อยไป แม้ไม่รู้ว่าวันไหนนางถึงจะกลับมาสร้างความลำบากให้ชีวิตอันราบรื่นของเขาอีกครั้ง