กลางสายฝน

รัก...ทั้งที่รู้ตัวว่าถูกมองเป็นน้องคนสนิท

รัก...ทั้งที่ต้องรอคอยอย่างไรจุดหมาย

รัก...ทั้งที่รู้ว่าเจ็บแต่ไม่อาจหยุดความรู้สึกนั้นได้

รัก...สมหวังได้เมื่อเธอเดินกลับเข้ามาพร้อมความจริงที่ขาดหายไป

โปรยฝน ... กลัวว่าเธอจะไปรักคนอื่นจึงใจกล้าสารภาพรักกับเธอก่อน แต่คำพูดและสัมผัสบางเบานั้นกลับทำให้พรรษรัณย์ตกใจผลักโปรยฝนล้มลงในวันที่สายฝนกำลังกระหน่ำเทลงมา พร้อมกับหายไปจากชีวิตของเธอถึงสิบปีเต็ม มาวันนี้จะต้องการสิ่งอื่นใดอีก...จะเดินกลับมาทวงความรักคืนทำไม เมื่อวันนั้นเลือกที่จะทิ้งกัน

พรรษรัณย์ ... ไม่แน่ใจว่าความรู้สึกที่เกิดขึ้นมาระหว่างเธอและน้องสาวคนสนิทนั้นคืออะไร ความตกใจทำให้วิ่งหนีหายโดยไม่รู้เลยว่าการกระทำนั้นสร้างแผลใจให้โปรยฝนมากแค่ไหน แต่เมื่อถึงวันที่รู้ตัวว่ารัก...อุบัติเหตุร้ายแรงก็พรากความทรงจำสำคัญให้ลงไปอยู่ลึกสุดใจ ลึกจนไม่อาจรู้เลยว่าต้องใช้เวลานานเท่าไหร่เพื่อที่จะจดจำเธอ

ความรักของพวกเธอเปรียบดั่งสายฝนที่โปรยลงมา สายฝนที่ทำให้หัวใจชุ่มฉ่ำและทำให้เศร้าได้ในเวลาเดียวกัน