ทศกัณฐ์หลงเด็ก

“เมื่อคืนพี่ขอโทษที่เปลี่ยนชุดให้” แต่เรื่องนี้ต้องขอโทษก่อนเลยเพราะทำลงไปโดยที่เจ้าตัวไม่ได้ร้องขอ
“ไม่มีอะไรในตัวลูกปลาที่พี่ไม่เคยเห็นนี่” เคยได้กันตั้งหลายครั้งถึงจะหลายปีแต่ร่างกายเธอไม่ได้เปลี่ยนไปมากซะหน่อย ขอแค่ถ้าเขาเห็นรอยอะไรบางอย่างอย่าสงสัยก็พอแล้ว
“แต่พี่ไม่ใช่คนเดียวที่เห็นใช่ไหม?”
“แล้วแต่จะคิดสิ”
“ไอ้เหี้ยซันมันเป็นใคร ผัวใหม่เหรอ?” ลูกปลาหันมามองเขานิ่งๆเดินเข้ามาหาก่อนฝ่ามือน้อยจะกระแทกเข้าเต็มซีกแก้มให้เจ็บแสบเธอเล่นตบกันโดยที่ไม่ทันได้ตั้งตัวเลย
“อย่าพูดชื่อนี้อีก พี่ไม่รู้จักซันว่าเป็นใครก็อย่าพูดมั่วๆ” จะด่าว่าแรดว่าร่านมันไม่สะเทือนใจเท่าชื่อนี้เลย
“ลีลามันดีกว่าพี่เหรอถึงปกป้องจัง?” ยอมรับว่าโกรธที่โดนตบแต่เห็นน้ำตาที่คลอเบ้าของลูกปลาแล้วมันไม่สามารถจะทำอะไรได้จริงๆ เขารู้สึกเจ็บไปกับเธอทั้งที่ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าไอ้เหี้ยนั่นมันเป็นใครกันแน่
“ถ้าพี่ยังปากหมาพูดถึงซันแบบนี้อีกละก็อย่าหาว่าฉันไม่เกรงใจ!”
“แล้วที่ตบพี่ละนี่เกรงใจแล้วเหรอ”
“หุบปาก!!”
“ผัวเก่าอย่างพี่มันไม่ดีเท่าผัวใหม่ใช่ไหม?”
เผี๊ยะ!!
“ฉันสั่งให้หุบปากเดี๋ยวนี้!!”