อรุณสวัสดิ์ที่รัก

“อยากให้ผมหยุดมั้ย” เขาถามเป็นภาษาอังกฤษ
ฉันรีบส่ายหน้าทันที แล้วกอดคอเขาเอาไว้แนบกาย ก่อนจะตอบเป็นภาษาไทย
“ไม่ต้องหยุด ฉันอยากทำต่อจนจบ แค่...ตอนนี้มันเจ็บนิดนึง เข้ามาอีกได้ แต่ว่าเบาๆ หน่อยนะ”
ฉันอยากบอกเขาว่าฉันชอบเขามากๆ เขาใส่ใจในรายละเอียดของการร่วมรักอย่างที่ฉันไม่เคยคิดว่าผู้ชายคนหนึ่งจะละเมียดละไมได้มากขนาดนี้
แต่ไม่บอกดีกว่า ขอเก็บเอาไว้ในใจคนเดียวไปก่อน เพราะว่าถึงยังไงเราก็คงจะไม่ได้ไปต่อและคบหาเป็นแฟนกันเพียงเพราะว่ามีเซ็กส์กันแล้วหรอกนะ เมื่อมันผ่านไปทั้งหมดนี้ก็จะเป็นเพียงแค่ประสบการณ์ที่ฉันแค่เคยมีร่วมกับเขาในช่วงสั้นๆ ก็เท่านั้น
ฉันมีสติดีทุกอย่าง ฉันจึงรับรู้ได้ว่ามันเป็น ‘เรื่องราวดีๆ’ ที่คงจะลืมไม่ลงไปชั่วชีวิต ฉันเคยดูคลิปพวกนั้นมาบ้าง ไม่เคยเห็นหนุ่มฝรั่งหน้าไหนจะอ่อนโยนอย่างนี้ นี่ฉันโชคดีหรือว่าเพราะเขามีความรู้สึกลึกซึ้งกับฉันกันนะ
“ทำไมคุณปล่อยให้ยัยแพรเรียกคุณว่าเบ๊บล่ะคะ”
“เธอชอบเรียกผมไม่ซ้ำกันไปเรื่อยๆ แต่ผมไม่ถือหรอก เพราะเราค่อนข้างสนิทกัน เธอน่ารักนะ นิสัยดี ใจกว้าง แต่บางครั้งก็ใจกว้างไปหน่อยจนถูกเอาเปรียบ”
“เหรอ แล้วทำไมไม่คบกันเป็นแฟนไปเลยล่ะ”
“ผมไม่ได้รู้สึกชอบเธอแบบนั้น ผมชอบที่เราเป็นเพื่อนกันมากกว่า”
“อ๋อ”
“คุณหึงมั้ย”
“เฮ้ย! บ้า! ฉันมีสิทธิ์อะไรไปหึงคุณเล่า แค่สงสัยเฉยๆ”
“อ๋อ” เขาเลียนแบบวิธีการพูดและพยักหน้าของฉันชนิดที่เห็นได้ชัดว่าจงใจจะล้อ
ฉันย่นคิ้ว แต่ไม่นานก็ต้องคลายออกเมื่อเขาก้มลงมาจูบ สะโพกขยับไหว จ้วงแทงแกนกายเข้าออกอย่างรุนแรงและรวดเร็วขึ้น
“หายเจ็บหรือยัง ขอโทษ...ผมลืมตัว”
“หายแล้ว ตอนนี้คือมีแต่...ฟิน~”
เขากดเรียวปากลงมาประกบและจูบฉันอีกครั้ง จูบเก่งจริงๆ พ่อคุณอยากจะซื้อไปไว้ที่บ้านจริงๆ ผู้ชายแบบนี้