คนนี้...คนเดียว

เป็นการพบกันครั้งแรกที่ไม่น่าประทับใจเอาเสียเลย

สำรับ “ชลธร” คนที่ไม่เคยแพ้ใคร อยากได้อะไรแล้วต้องได้ หากแต่ต้องมาพ่ายแพ้การประมูลภาพเขียนให้กับผู้หญิงคนหนึ่ง ที่เธอไม่รู้จักแม้แต่ชื่อด้วยซ้ำไป อคติก่อเกิดขึ้นทันที เธอไม่ชอบหน้าผู้หญิงคนนี้ตั้งครั้งแรกที่พบกันเลยทีเดียว และความไม่ชอบยิ่งพอกพูนมากขึ้นไปอีก เมื่อได้รู้ว่า ผู้หญิงคนนี้คือ “อลิน” ม่ายสาวไฮโซ ที่ใครๆ ต่างพากันซุบซิบว่ามีอดีตที่อื้อฉาว และไม่ชอบมาพากล

แต่ก็เหมือนโชคชะตากลั่นแกล้ง ยิ่งไม่ชอบก็ยิ่งเจอ ยิ่งอยากอยู่ห่าง ก็มีอันต้องชิดใกล้กันอย่างไม่ตั้งใจ และเพราะความใกล้ชิดนี้เอง ที่ทำให้ชลธรได้รู้ว่า “อย่าตัดสินใคร หากว่าเรายังไม่รู้จักคนๆ นั้นดีพอ” เธอรู้ซึ้งถึงความหมายของประโยคนี้แล้ว เมื่อได้รู้จักอลินมากขึ้น ไม่ใช่แม่ม่ายไฮโซ แต่เป็นผู้หญิงที่สู้ชีวิต อดีตของอลินไม่ได้อื้อฉาว หากแต่เต็มไปด้วยความเจ็บปวดและน่าสงสาร

จากที่เคยมีอคติ บัดนี้ความรู้สึกนั้นได้จางหายไปแล้ว และแทนที่ด้วยความรู้สึกบางอย่างที่หอมหวาน อ่อนโยน และเพิ่มมากขึ้นทุกขณะจิต

เธอคงรักอลินเข้าเสียแล้ว!!