แรงแค้นฤๅจะสู้แรงรัก

แม่เขาต้องตายเพราะเพราะแม่ของเธอ
เขาทำลายเธอด้วยแรงแค้น
แต่แล้วเขากลับพ่ายแพ้แรงรักที่มีต่อเธอ
จนต้องยอมมาสยบแทบเท้า

“ทำไมคุณต้องรังเกียจพวกฉันขนาดนี้ด้วย”ใบบัวพูด แล้วลุกขึ้นยืนประจันหน้ากับอรรถกร

“ใช่ฉันรังเกียจพวกเธอสองแม่ลูกและก็ไม่ไว้ใจด้วย นี่คงแอบใส่ยาปลุกเซ็กส์ในอาหารให้ฉันกินสินะ ยิ่งวันนี้ไม่มีใครอยู่บ้านด้วย คงวางแผนมาเป็นอย่างดีเลยสิท่า”อรรถกรพูดพร้อมกับเดินเข้ามาประชิดตัวของใบบัว หญิงสาวรีบผลักเขาออก พร้อมกับฝาดฝ่ามือลงบนใบหน้าของเขาทันทีด้วยความโกรธ

“คุณมันจิตใจต่ำทราม สมองมีแต่เรื่องต่ำๆคิดแต่สิ่งเลวๆคิดได้แต่เรื่องแบบนี้” ใบบัวสุดจะทน รู้สึกโกรธจัดกับคำพูดของเขา ก่อนที่จะเดินหันหลังหมายจะเดินจากไปแต่ก็ถูกชายหนุ่มคว้าแขนไว้ ก่อนที่จะดึงเข้ามาประชิดตัว

“มือก็หนัก ปากก็ดี ไหนลองชิมหน่อยสิว่าจะหวานเหมือน กับข้าวที่เธอทำมั้ย”อรรถกรพูดจบก็ก้มลงบดขยี้ริมฝีปากอวบอิ่มอย่างหนักหน่วงและรุนแรง ใบบัวเบิกตากว้างอย่างตกใจ เธอยืนตัวแข็งอยู่ในอ้อมกอดของชายหนุ่ม เมื่อได้สติก็รีบดึงตัวเองกลับมาและรีบผลักเขาออกทันที

”นี่คุณอรรถ คุณทำอะไรของคุณ” ใบบัวพูดเสียงสั่น พร้อมกับจับริมฝีปากของตัวเอง ด้วยความเจ็บปนงง อรรถกรหัวเราะยิ้มเยาะแล้วพูดว่า

”ชอบใช่ไหม ถ้าอย่างนั้นคืนนี้ไปแก้ผ้ารอที่ห้องฉันได้เลยฉันจะตอบสนองความร่านของเธอเอง”เขาพูดเพียงแค่นั้นแล้วเดินออกไปข้างนอกทันที ทิ้งให้ใบบัวยืนโกรธจนตัวสั่น เธอทำอะไรไม่ถูก รู้สึกเหมือนขาไม่มีแรงที่จะก้าวออกไปจากตรงนี้