ภพรักข้ามกาล

“อาซิน ยังจำครั้งแรกที่ข้ากับเจ้ามาเที่ยวเทศกาลหยวนเซียวได้หรือไม่”
“จำได้สิเจ้าคะ ท่านพี่ยังซื้อโคมไฟรูปกระต่ายให้ข้าด้วย”
“เจ้ารู้ไหม วันนั้นเป็นครั้งแรกที่ข้าเริ่มรู้สึกว่าจะดีแค่ไหนกันนะ ถ้าตลอดชีวิตจากนี้จะมีเจ้าอยู่เคียงข้างคอยแลกเปลี่ยนเรื่องราวต่าง ๆ วันนี้ทำให้ข้าได้รู้ว่าข้าตัดสินใจไม่ผิด”
หยางเฟิงเอื้อมมือไปกุมมือของภรรยา มองตรงไปที่ใบหน้าอ่อนเยาว์ไม่ต่างจากวันวานด้วยความรักใคร่ ยามนี้เขามีพร้อมทั้งบุตรชายและบุตรสาว ชั่วชีวิตนี้เขาไม่ขอสิ่งใดอีกแล้ว