น้ำค้างเปื้อนคาว

"หนูอย่าไปได้ไหม พี่ขาดหนูไม่ได้" พี่คิมยังอ้อนออดคำพูดที่น่าสงสารมาให้ฉัน ถ้าเป็นเมื่อก่อนคงใจอ่อนระทวยไปแล้วแต่ตอนนี้บอกตรงๆ ว่าหัวใจ ฉันกับเรื่องพี่คิมมันด้านชาแล้ว
เขาหลอกฉันซ้ำแล้วซ้ำเล่า ทำเหมือนฉันไม่มีความรู้สึก ไม่มีจิตใจ
เมื่อฉันจะไป! ต้องไปด้วยวิธีนี้ ถึงจะหลุดพ้นจากพี่คิม เพราะรู้ดีว่าถ้าหนีก็คงหนีไม่พ้นเพราะ ฉันรู้จักพี่คิมดีเขามีมุมที่น่ากลัวอยู่
ฉันดันตัวออกมา เพื่อให้สิ่งที่แช่คาไว้หลุดออกจากตัวฉันแล้วก็ลุกนั่งคุกเข่าบนเตียงซึ่งมีพี่คิมนอนมองฉันอยู่ ฉันตัดสินใจก้มลงกราบเท้าพี่คิมพร้อมกับพูด
"พี่... หนูขอร้องปล่อยหนูไปเถอะ หัวใจหนูรับไม่ไหวจริงๆ หนู ทนไม่ไหวแล้ว หนูเหนื่อย...พี่ปล่อยหนูไปเถอะนะ" ฉันพูดทั้งน้ำตาที่กลั่นมาจากความรู้สึกก้นบึ้งในหัวใจจริงๆ พี่คิมเป็นทั้งคนที่ฉันเคยรักมาก และอาจารย์ที่สอนประสบการณ์ชีวิตของฉันแต่! ในตอนนี้ ฉันอยากหลุดพ้นจากผู้ชายคนนี้แล้ว

เมื่อคิมเจอน้ำค้างในเวอร์ชันนี้ก็อึ้งไปต่อไม่เป็น จึงตัดใจปล่อยหญิงสาวไปอย่างเสียดายและแอบมั่นใจว่าสักวัน น้ำค้างอาจจะซมซานกลับมาหาเขาเหมือนเดิม
"ได้...เมื่อหนูอยากไปพี่ก็จะให้ไป ห้องเสื้อนี้ถ้าขายก็ไม่ต้องมาแบ่งให้พี่ อะไรที่พี่ให้แล้ว หนูเอาไปได้เลยพี่ยกให้ แต่พี่ขอครั้งสุดท้ายคืนนี้ หนูอยู่กับพี่ทั้งคืนได้ไหม"
เมื่อฉันจะได้เป็นอิสระแค่คืนนี้!คืนเดียว!ก็จะเป็นอิสระแล้ว
#ผัวที่ดีคือผัวใหม่
(มาเอาใจช่วยน้ำค้างกันว่า จะหลุดพ้นคาวราคะครั้งนี้ได้สำเร็จไหม)
*กรุณาอ่านหน้าคำเตือนก่อนตัดสินใจซื้อเพราะนิยายเรื่องนี้แปลงมาจากนิยายบอยเลิฟเรื่องต้นไม้ของเรา