โอบรักไว้ด้วยรัก

การแต่งงานที่ไม่ได้เริ่มต้นด้วยความรัก แต่เป็นการ ‘โดนเลือก’

วันนี้แต่งนะ วันนี้หย่านะ คนที่ไม่มีปากมีเสียงจะทำอะไรได้นอกจากก้มหน้ายอมรับมัน

เมื่อคุณพ่อให้ ‘ชนก หรือ รอง’ ตัดสินใจเลือกว่าจะแต่งงานกับ ‘วัฒนศิริ’ คนพี่หรือคนน้องก็ให้เลือกมาสักคนหนึ่ง

ดวงตาคมเข้มหยุดมองไปที่หญิงสาวคนพี่ ดวงตากลมโตแวววาวคู่นั้นสบตามองเขาอย่างไม่เกรงกลัว มือเรียวสวยเก็บปอยผมตนเองทัดใบหูด้วยกิริยาอ่อนช้อยราวกับว่าเธอเอียงอายที่ถูกเขามองอย่างโจ่งแจ้ง

“น้องชื่อปาน ปานฤทัย”

‘รอง’ พยักหน้าให้กับคุณน้าที่แนะนำให้เขารู้จักลูกสาวทั้งสองของท่าน ก่อนสายตาจะไปหยุดอยู่ที่หญิงสาวอีกคน...คนน้อง

“เอ่อ...นี่ยัยขวัญ ขวัญฤทัย มอมแมมหน่อยนะคะ น้องพึ่งกลับจากมหาลัยน่ะค่ะ”

ดวงตากระปุกกลมโตช้อนสายตามองเขาผ่านแว่นตาหนาเตอะ กลีบปากบางยกยิ้มส่งมา ก่อนที่เธอจะก้มหน้าลงเอามือเล็ก ๆ เอื้อมมาหยิบแตงโมในจานตรงหน้าเขา และเอาเข้าปากคำโต...

ยามเธอเคี้ยวน้ำแตงโมสีแดงไหลเยิ้มออกนอกขอบปาก และก็ไม่เกินความคาดหมายของคนมองนัก ขวัญฤทัยใช้แขนเสื้อเช็ดมัน!

“ยัยขวัญ! ตายแล้ว! กลับบ้านไปแม่จะตี!”

#เรื่องสั้นที่สั้นจริง ๆ ค่ะ
#โปรดอ่านตัวอย่างก่อนตัดสินใจซื้อ
#IOSซื้อหน้าเว็บถูกกว่าค่ะ