พบรักคุณเข้าพอดี

การเดินทางมาทำงานที่ญี่ปุ่นคราวนี้ ทำให้ 'รัมภาพักตร์' ได้พบกับ 'รดิศ' รุ่นพี่หนุ่มลูกเสี้ยว สเปน-ญี่ปุ่น ที่เธอแอบปลื้มมานาน แต่เขากำลังตกอยู่ในสภาพไม่ค่อยน่าดูเท่าไหร่นัก ครั้นจะยื่นมือเข้าไปสอบถามถึงปัญหากลุ้มอกกลุ้มใจของอีกฝ่ายก็กลัวว่าจะหักห้ามใจตัวเองไม่ได้อีก แต่ปากมันก็ยิบๆ ไปหมด โถ่โว้ยย~ ไม่น่าชอบ 'กินเผือก' เลยเรา

"ไม่เจอกันแค่สองสามปี พี่ริวกลายเป็นคน 'ขี้เมา' ไปแล้วเหรอคะ"
มือหนาที่กำลังจะกระดกแก้วแอลกอฮอล์ขึ้นดื่มชะงัก และหันไปทางต้นเสียงเจื้อยแจ้วคุ้นหูที่ไม่ได้ยินมานาน แต่เขาก็จดจำเสียงของเธอได้เป็นอย่างดี
"ฟ้า"
เจ้าของชื่อระบายรอยยิ้มกว้างตอบรับ แล้วชี้ไปยังที่ว่างข้างตัวของเขา แทนการขออนุญาต
"นั่งได้ นั่งสิ"
คำพูดของเขา ส่งผลให้คนตัวบางทิ้งตัวลงนั่งบนเก้าอี้อย่างไม่ลังเล ก่อนจะหันไปสั่งเครื่องดื่มของตัวเองบ้าง และแน่นอนว่าวันนี้ 'โนแอลกอฮอล์' เพราะดูท่าว่าจะมีคนเมาแทนเธอแล้ว
"พี่ริวสบายดีใช่ไหมคะ ตั้งแต่งานแต่งของนิวกับพี่เจมส์เมื่อสองปีก่อน เราก็ไม่ได้เจอกันอีกเลย ไม่คิดว่าจะได้เจอพี่ริวที่นี่"
รดิศส่งเสียง 'จิ๊' ออกมาหนึ่งคำ แล้วหันมาสบตากับคนถามพร้อมชี้นิ้วไปยังดวงตาคมกริบสีน้ำตาลเหลือง บ่งบอกเชื้อสายชาติพันธุ์ของตนด้วยสีหน้าบึ้งตึงเล็กน้อย
"ร้องไห้จนตาแดงขนาดนี้ ฟ้าดูไม่ออกจริงๆ เหรอ"
"เอ่อ..."
"ช่างเถอะ ยังไงก็ขอบคุณนะที่เข้ามาทัก นี่คงตั้งใจว่าจะนั่งดื่มเป็นเพื่อนพี่ล่ะสิ"
คนถูกรู้ทันขยับใบหน้ารับคำสันนิษฐานของเขาอย่างยอมจำนน แล้วสั่งน้ำดื่มมาให้เขาแทนแอลกอฮอล์
"ดื่มหนักขนาดนี้ ฟ้าแบกพี่ริวไม่ไหวหรอกนะคะ อย่าเมาเลย"