ช่อไม้เลื้อย

“ถ้าผมหยุดคุณจะไม่เสร็จนะ ให้ผมช่วยคุณก่อนดีกว่ามั้ง”
“มะ...ไม่จำเป็น ฉันช่วยตัวเองได้”
“โอ๊ะโอ๋...มิน่าคุณถึงไม่ตอบรับคำเชิญของผม เพราะคุณช่วยตัวเองได้...นี้เอง”

“ไม่เกี่ยวกับนาย หลีกทางด้วย”
“ไอ้หมอนั้นมันทำได้ถึงใจคุณเท่าผมหรือเปล่า”
“ต่ำ” การติมาพยายามผลักมืออสการ์ออกจากทางเดิน
“ต่ำๆก็ได้ สูงๆผมก็ชอบ คุณเลือกเลยผมจัดให้คุณได้ทุกแบบ” ออสการ์คว้าข้อมือการติมาแล้วดึงเธอเข้ามาแนบอก ฝังปลายจมูกเข้ากับแก้มนวล การติมาดิ้นขลุกขลักอยู่ตรงอกเขา
“ยิ่งคุณดิ้นผมจะทำให้มากกว่านี้ ตรงทางเดินเรียบๆผมก็ว่าดีนะไม่ต่ำไม่สูง ระวังคนเดินผ่านนิดหน่อย ตื่นเต้นดี”