ดั่งดวงตะวันที่ฝันหา : Bring me Sunshine

“ถ้ามันเกิดอะไรขึ้น อะไรบางอย่างที่มันเลวร้ายมาก ๆ พี่ดลจะทิ้งวาดไปหรือเปล่า?”

ศิวดลใช้ปลายนิ้วไล้เกลี่ยน้ำตาของเธออย่างนุ่มนวล

สบตากลมโตอย่างหนักแน่น พูดด้วยน้ำเสียงจริงจังที่สุดในชีวิต

“ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น ไม่ว่าจะเลวร้ายแค่ไหน พี่จะอยู่กับวาดเสมอ
จะเป็นพี่ดลคนหื่นแบบนี้ตลอดไป!!!”

ผู้หญิงของเขาไม่ควรต้องร้องไห้ทุกข์ใจ

ไม่ควรต้องหวาดกลัวกับอะไรทั้งสิ้น

ควรจะมีแต่ความสุขและความเสียว!!!

.................................................

วาดตะวันทิ้งตัวลงอย่างหมดแรง สองมือที่ขยุ้มผมของศิวดลไว้อย่างลืมตัวค่อย ๆ คลายออก

แต่ร่างงามยังคงสั่นสะท้านจากความหฤหรรษ์ที่เขาปรนเปรอให้อย่างถึงแก่น

“พี่ดล พอก่อนค่ะ”

วาดตะวันเสียงแหบโหย ตรงข้ามกับร่างกายที่เริ่มเสียววูบวาบอีกครั้งเมื่อเขายังไม่หยุดซุกซน

นี่.. นี่เขาไปหิวโหยมาจากไหนเนี่ย? วาดตะวันคิดอย่างท้อแท้

ก่อนจะห่อปากด้วยความซ่านสยิว ร่างบางผวาเยือก

เมื่อศิวดลกดจูบลงที่จุดเดิมแล้วดูดดึงอย่างแรง

อื๊ออออ พี่ดล!