บังไพร

พวกหนึ่งเชื่อว่ามันเป็นพาหนะของเจ้าพ่อเขาพังเหย ขุนเขาผู้ให้กำเนิดบำน้ำสนธิ ไม่กล้าไปนั่งห้างหรือขัดตาห้าวทำร้ายมัน กลัวเจ้าพ่อโกรธ จะให้ร้ายเอา พวกนี้พอได้ยินเสียงหมูป่าเข้าไร่ ก็อาแต่เสียงโห่ไล่ ตีปีบ เคาะเกราะ บ้างก็ยิงปืนแก๊บขึ้นฟ้าตึงๆ จะให้มันตกใจตื่นหนี ถ้าเป็นหมูฝูงอื่นก็หนี แต่ถ้าเป็นฝูงที่ไอ้ท่อกคุมมา ต่อให้ตีปีบยิงปืนไปจนตลอดสว่างมันก็ไม่หนี มันจะคุมฝูงเที่ยวเลือกกินพืชไรอย่างใจเย็น จนกว่าดาวประกายพรึกจะขึ้นสว่างฟ้าบอกเวลาใกล้รุ่ง มันจึงจะพาฝูงกลับไปหาป่ารกหลบนอนซ่อนตัว