อย่างไรแล้วก็รักท่าน

หยินม่านอี๋ นางชอบแอบมอง ท่านแม่ทัพอยู่ไกลๆ ทุกคราที่คนผู้นี้ เข้าเมือง นางจะมอง และยิ้มอยู่ไกลๆ มิเคยขวางขบวน ของท่านแม่ทัพเลย
หมินอวิ๋นฉี บุรุษผู้มิเคยพ่าย วันหนึ่งตกต่ำจน เดินมิได้ ดวงตามืดบอด จึงเกรี้ยวกราด และมิยอมพบผู้ใด ทั้งสองมิเคยดีต่อกัน แต่หยินม่านอี๋ ก็ยังชื่นชม มิเสื่อมคลาย