ใจที่เกือบร้าว

ความหลงระเริงในฐานะและสิ่งยั่วเย้าที่อยู่รอบกาย ทำให้เขาลืมเธอคนที่คอยอยู่เคียงข้าง คนที่คอยจับมือต่อสู้ฟันฝ่าความยากลำบากมาด้วยกัน แต่เวรกรรมก็ตามทันอย่างรวดเร็ว ทำให้เขามองเห็นว่าสิ่งที่เขาทำลงไปนั้น ได้รับผลตอบแทนเป็นเช่นไร



“ขวัญ ผมคิดว่าเราคงอยู่ด้วยกันอีกไม่ได้แล้ว”

ธีทัตชายหนุ่มวัย29ปี ผู้มีใบหน้าคมเข้ม แต่งตัวด้วยเสื้อผ้าแบรนด์เนม กริยาท่าทางดูดี เขาพูดบอกครองขวัญผู้เป็นภรรยาที่มีวัยไล่เลี่ยกัน ใบหน้าเธอปราศจากสีสันใส่เสื้อยืดตัวใหญ่ กางเกงวอร์ม ทรงผมรวมเป็นจุกไว้บนศีรษะ ดูเหมือนคนอายุ30กว่า หญิงสาวสะดุ้งเงยมองหน้าสามีที่เธอรักยิ่ง

“คะ ทัตหมายความว่าไงคะ”

“ผมคิดว่าทัศนคติของเราสองคนไม่ตรงกัน” เขาเอ่ยตอบ สายตาเขาหลบตาภรรยาที่มองมาที่เขาอย่างสับสน เธอกำลังเตรียมสินค้าที่ได้รับออเดอร์มาเพื่อจัดส่งให้ลูกค้า

“ทัต คุณพูดมาตรงๆเลยดีกว่าว่าคุณต้องการอะไร” ครองขวัญพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาเพราะเธอเป็นคนเข้มแข็งมาก

“ผมต้องการหย่า ผมคิดว่าเราอยู่ด้วยกันต่อคงไปกันไม่รอด” ธีทัตตอบเธอด้วยเสียงที่ไม่มั่นคงนัก

“เหตุผลคุณ แค่นี้ใช่มั้ย”

“ผมคิดดูแล้วทัศนคติเราไม่ตรงกัน”

“คุณมีคนใหม่”

“เอ่อ…” เขานิ่งไป ครองขวัญสูดลมหายใจ ก่อนจะถามต่อไปว่า

“คุณต้องการใบหย่าเมื่อไร”

“พรุ่งนี้” สั้นๆได้ใจความ แล้วเขาก็เดินไปขึ้นรถขับออกไปทันทีโดยไม่กล้าที่จะหันมามองหน้าเธอ

ครองขวัญนั่งทรุดลงกับโซฟา หญิงสาวนั่งนิ่งดวงตาแห้งผาก ใจเธอเหมือนหยุดเต้น สมองไม่รับรู้อะไรเลย มันว่างเปล่าไปหมด หรือนี้คืออาถรรพ์ 7ปี