มาลย์พันธกานต์ เล่มแรก (ฉบับรักโรมานซ์)

มาลย์พันธกานต์ เล่มแรก

“เสือ” พันธนาการ “มิรันตี”
ด้วยโซ่ตรวนเหล็กกล้า
แต่ใยเล่า
“หัวใจ” เขาที่ว่าแข็งแกร่ง
กลับเป็นฝ่ายอ่อนยวบ“ถูกล่าม”
ด้วย “แรงฤทธิ์สิเน่หา” จากเธอเสียเอง
-------------------------------------------
“อย่ากะพริบตาล่ะ...พ่อเสือหนุ่ม”
เมื่อปลดบรา...อกอิ่มเต็มสวยสะพรั่งพลันอวดโฉม ความขาวของผิวพรรณทำให้ยอดสีชมพูสวยหวานทั้งสองข้างเด่นชัดอยู่บนความนุ่มนิ่ม ยิ่งยามที่กางเกงและกางเกงชั้นในลายลูกไม้สีชมพูตัวจิ๋วค่อยๆ ถอดผ่านสะโพกและเรียวขาลงไป เผยเปลือยเนื้อกายส่วนซ่อนเร้นแสนงามให้เขาได้ตาลุกวาว ในสภาวะที่ความปรารถนาหนุ่มช่างอัดแน่น ดุจจะระเบิดกางเกงยีนส์ออกมาให้ได้
“แบบนี้แล้วดาว สวยไหม”
“สวยเหลือเกิน...” เขาหายใจผิดจังหวะ ภาวนาว่าอย่าให้ความทรงจำของเธอย้อนกลับมาตอนนี้เลย
เธอคือดาวอร...ไม่ใช่มิรันตี
“ถึงตาเสือถอดบ้างแล้ว ดาวจะไปรออยู่ในน้ำ”
หญิงสาวขยับเท้าเพียงไม่กี่ก้าวก็ถึงน้ำ “เย็นจังเลย” จากนั้นเดินลุยไปในจุดที่ท่วมถึงเอว
ชายหนุ่มถอดเสื้อในทันที ช่วงแขนและไหล่แสนบึกกำยำ มีรอยสักรูปเสือพาดลำตัวจากบ่าซ้ายลงมาแยกเขี้ยวที่แผงอกฝั่งเดียวกัน กล้ามท้องเป็นลอน รวมถึงใต้สะดือที่ประดับประดาด้วยขนหนุ่มอันแสนจะยั่วเย้า และสะบักเอวที่นำสายตา เขาช่างเหมือนม้าแข่งสมบูรณ์ด้วยกล้ามเนื้อ พอกางเกงยีนส์พร้อมกางเกงชั้นในถูกถอดผ่านสะโพกแน่นๆ ออกไปจนพ้นปลายเท้า ก็ได้เปิดเผยและปลดปล่อยความสมบูรณ์ที่แข็งผงาดเต็มพร้อมทั้งอารมณ์ความรู้สึกและรูปลักษณ์ออกมา
“เสือ...” หญิงสาวเรียกชื่อ เบิกตามองร่างกายของเขาอย่างหวั่นเกรง หากก็ปรารถนาอยู่ในอารมณ์
“ดาวเคยเห็นเสือแก้ผ้ามานับครั้งไม่ถ้วน ทำเป็นตกใจไปได้” พูดพร้อมเดินลงน้ำมา
“อยู่ดีๆ ก็ตื่นเต้นที่เห็นร่างกายเสือ” เธอเสียงไหว มองเขาเดินลงน้ำมาอย่างเหลือเชื่อในขนาดที่อลังการ น้ำใสไม่ได้ซ่อนเร้นสิ่งใด “อะ...อาจเพราะรอยสักรูปเสือนี่ เหมือนมันกำลังจะกระโจนขย้ำดาว”
“เสือตัวนี้ใจดี เหมือนเจ้าของมันนั่นแหละ”