บ่วงกลรัก

ครั้งแรกที่ได้เจอ 'ธิษณามดี' ไม่ได้สร้างความประทับใจให้กับ 'ธนภูมิ' เลยแม้แต่นิดเดียว ไม่ใช่แค่การแต่งตัวที่ดูขัดหูขัดตา แต่ความสัมพันธ์ของเธอกับว่าที่พี่เขยเขากลับดูขัดหูขัดตามากยิ่งกว่า จนเขาทนไม่ได้ต้องตามเฝ้าจับตาดูหญิงสาวอย่างใกล้ชิด ทว่า...

“ฉันรู้นะว่าที่คุณมาใกล้ชิดกับฉันเพราะอะไร”
ธนภูมิเลิกคิ้วแล้วถามกลับ “เพราะอะไร”
“เพราะคุณอยากเคลมฉันใช่ไหมล่ะ” พูดจบเธอก็ปิดปากหัวเราะคิกคักอย่างชอบใจ
“กะทิ พอเถอะเมาหนักมากแล้ว”
“ไม่พอ !”
“อย่าดื้อน่า ไปพอ ๆ กลับ ๆ”
“คุณอยากมีอะไรกับฉันหรือเปล่า”
ธนภูมิที่กำลังพยายามเกลี้ยกล่อมหญิงสาวถึงกับชะงัก เขากลืนน้ำลายลงคอ ไม่ตอบรับหรือปฏิเสธและกำลังพยายามไม่ใส่ใจ “กลับบ้านเถอะ”
นอกจากไม่ฟัง ธิษณามดียังดึงหน้าชายหนุ่มเข้าหาใกล้ชิดจนรับรู้ถึงลมหายใจของกันและกัน “กะทิ...” ธนภูมิครางไม่อยากเชื่อว่าเมาแล้วหญิงสาวจะห่ามได้ขนาดนี้ และที่ไม่น่าเชื่อยิ่งกว่าคือใจของเขาตอนนี้เต้นแรงมาก
“ถ้าไม่ทำตอนนี้คุณจะไม่มีโอกาสอีกแล้วนะ” หญิงสาวพูดด้วยสีหน้าจริงจัง เผยอปากยิ้มให้ชายหนุ่มอย่างยั่วยวน
“คุณกำลังเมา” ไม่ใช่แค่บอกหญิงสาว แต่ธนภูมิกำลังพยายามบอกตัวเองด้วยเหมือนกัน
“รู้ไหมว่าถ้าพี่รามแต่งงานเมื่อไหร่ แม่หมดหวัง ฉันอาจจะโดนแม่จับแต่งงานกับผู้ชายที่คิดว่าดีสักคน และเมื่อถึงตอนนั้น ฉันอาจจะไม่มีเหตุที่จะปฏิเสธท่านแล้วก็ได้” ธิษณามดียิ้มขืน เอียงหน้ามองชายหนุ่มราวกับหลงใหล
“คุณ...” ยังไม่ทันจะได้พูดอะไร ธิษณามดีก็กดริมฝีปากลงที่ริมฝีปากของชายหนุ่มทันที ธนภูมินิ่งไปชั่วอึดใจก่อนจะจูบตอบอย่างดูดดื่ม แต่ด้วยสถานที่ไม่อำนวยเขาจึงผละออกอย่างเสียดาย
“จูบเก่งจัง ฉันจะจำเอาไว้” ธิษณามดีบอกด้วยสายตาเศร้าสร้อย และกำลังจะหันหนี ธนภูมิก็อดใจไม่ไหวดึงหญิงสาวมาจูบอีกครั้ง และคราวนี้ก็ดูดดื่มเนิ่นนานจนรู้สึกว่าเขาจบมันไม่ลงแน่ถ้าไม่ไปต่อให้สุด ชายหนุ่มจำใจผละออกแต่ยังกอดหญิงสาวเอาไว้พร้อมกับกระซิบบอก “คุณต้องเป็นของผมคนเดียวเท่านั้น”