เต่าน้อยในกรงเล็บเสวียนอู่ [BL]

“มาทำงานกับฉัน” เมื่อเสียงทุ้มเอ่ยจบ ผมขมวดคิ้วเข้าหากันแน่น พอดีกับที่คนชื่อเรนเดินเข้ามายืนข้างๆ เจ้าของใบหน้าหล่อเหลา
“งาน จะให้ฉันทำงานอะไร สภาพร่างกายฉัน ทำได้มากสุดก็แค่ถูพื้นกวาดบ้านให้เท่านั้น” ผมเอ่ยบอกตามความจริง ซึ่งคนฟังก็กวาดสายตาดุมองตั้งแต่หัวจรดเท้า สายตาของเขาผมให้ผมสึกหวั่น ว่าอีกคนจะจำเรื่องคืนนั้นได้ไหม แต่ดูจากท่าทางของอีกคนแล้ว ไม่น่าจำเรื่องที่เกิดขึ้นได้
“มาเป็นเลขาให้ฉัน ไม่ต้องทำงานหนักอะไร”
“เลขา! แต่ฉันจบแค่มอ6กศน.ความรู้เรื่องภาษาจีนก็มูๆปลาๆ ถ้านายอยากได้เลขาจริงๆ คนที่ยืนอยู่ข้างๆนายเหมาะกว่าเยอะ” คนฟังปรายตามองคนข้างๆ ตามที่ผมบอก ก่อนจะปรายตามามองที่ผมด้วยแววตาดุไม่สั่นไหว
“ฉันต้องการแค่นายคนเดียว”