โปรดอย่าเรียกข้าว่าหมอดู

เพราะสมบัติชิ้นสุดท้ายของมารดา ทำให้ไป๋หรงถูกตามล่าสังหาร เพื่อแย่งชิงดอกบัวเพลิงโลกันต์ บิดา พี่ น้องต่างมารดา มิตรสหาย กลับกลายเป็นศัตรู ด้วยความโกรธแค้นเขาจึงระเบิดร่างตัวเองหมายจบชีวิตไปพร้อมกับศัตรู
แต่ไม่รู้ว่าเพราะโชคชะตา หรือพรมลิขิต ทำให้วิญญาณหลุดลอยมาเข้าร่างคุณชายไป๋ตระกูลสายรอง ชีวิตใหม่ โลกใหม่ ที่ไม่รู้จัก แต่ชีวิตคุณชายกลับน่าสงสารยิ่งกว่านักพรตอย่างเขาเสียอีก และเพื่อความอยู่รอดในโลกใหม่จึงได้เปิดแผงดูชะตาพยากรณ์ผู้คน คำทำนายชะตาจึงเริ่มขึ้น
แต่... ได้โปรดอย่าเรียกข้าว่าหมอดู
......................................................................................................................................................................

“เอ่อ...มีอะไรติดหน้าผมหรือเปล่าครับ”
“เป็นแฟนกับผมนะ”
คนในน้ำชะงักไปชั่วครู่ ก่อนจะหัวเราะเบาๆ รอยยิ้มบนใบหน้ากลับทำให้ไป๋หรงมองตาไม่กระพริบ หัวใจยังคงเต้นเร็ว จากความทรงจำที่ได้รับมาบ่งบอกว่านี่คืออาการตกหลุมรัก
“ผมเป็นผู้ชาย พี่รับไหวเหรอครับ” คนในสระน้ำยังเอ่ยถามด้วยรอยยิ้ม ไม่ได้มีทีท่าโกรธเคืองแต่อย่างไร ทว่าคำถามนั้นกลับทำให้ไป๋หรงพยักหน้ารับ ก่อนจะครุ่นคิดไปชั่วขณะหนึ่งเมื่อต้องตอบคำถาม
“ผมรู้ว่าคุณเป็นเป็นผู้ชาย...แต่รับไหวหรือเปล่าไม่รู้ เพราะเกิดมายังไม่เคยมีแฟน”

......................................................................................................................................................................