ใยสิเน่หา

แนะนำให้โหลดตัวอย่างมาอ่านก่อนนะคะ

—————————————————-
"ใครบอกว่าฉันรักเธอ" คริสเตียนพูดขึ้น ทำให้พระพายรีบดึงสติกลับมาอีกครั้ง
"แต่หนูรักพี่คริสเตียนนะ หนูอยากให้เราอยู่ด้วยกันตลอดไป พี่คริสเตียนอย่าทิ้งหนูพายนะคะ" เป็นอีกครั้งที่คริสเตียนถอนหายใจพรืดใหญ่ เขาเกลียดความวุ่นวายในบ้านหลังใหญ่หลังนี้ที่อยู่มาตั้งแต่จำความได้ และยิ่งเกลียดมันเมื่อมีเด็กจอมจุ้นจ้านอย่างเธอเข้ามาวุ่นวายในชีวิต
"เลิกเพ้อฝันสักทีเถอะ คำว่าตลอดไปมันไม่มีจริงหรอก แล้วฉันก็ไม่อยากอยู่กับเธอตลอดไปด้วย" เด็กหนุ่มลุกขึ้นแล้วเดินหนีออกมา พระพายได้แต่มองตามไปด้วยความมึนงง ก่อนจะรีบลุกขึ้นวิ่งตามคริสเตียนออกไป
"ถ้าพี่คริสเตียนได้ออกไปจากที่นี่ ต้องกลับมารับหนูพายไปอยู่ด้วยกันด้วยนะ แล้วก็ต้องจำหนูพายให้ได้ด้วย" ไร้สาระเสียจริง คริสเตียนตวัดสายตามองเด็กสาววัยแปดขวบที่เดินอยู่ข้างๆด้วยความรำคาญ เขาไม่คิดจะจดจำใบหน้าของเธอ เพราะเขาเกลียดชังเด็กอย่างเธอที่สุด
"น่ารำคาญชะมัด" พระพายเบ้หน้าเมื่อเห็นสีหน้าที่บ่งบอกถึงความรำคาญของคริสเตียน แต่ก็พยายามฝืนยิ้มเพื่อกลบเกลื่อนความรู้สึกน้อยอกน้อยใจ
"ไม่เป็นไรค่ะ ไม่ต้องจำหนูก็ได้ เพราะหนูจะจำพี่คริสเตียนเองนะ"