แค่คุณเท่านั้น

“เดี๋ยวพี่ไปด้วย” เขาปิดประตูเพื่อแต่งตัวจนเรียบร้อยออกมาพร้อมรองเท้าแตะหูหนีบสีดำ พี่ต่อสภาพเพิ่งตื่นเดินทอดน่องลงบันไดหาวหวอดปากกว้างมีเอิงเอยเดินตามหลังมาต้อยๆ ร้านเกมอยู่ถัดไปสองซอย พี่ต่อเดินมาเป็นเพื่อนไม่ได้พูดอะไรจนมาถึงหน้าร้าน
“รออยู่นี่พี่จะเข้าไปเรียกอาร์มให้”
“ค่ะ” เด็กมอหนึ่งหน้าบึ้งเดินออกมาจากร้านเกมที่เสียงดังสนั่น กลิ่นควันบุหรี่จางๆ ลอยโชยมาจากกลุ่มแก๊งเด็กรุ่นราวคราวเดียวกับเอิงเอยที่ยืนสูบอยู่ข้างร้าน พี่ต่อเดินมาใกล้เธอพร้อมใช้ไหล่ดันแผ่นหลังคนตัวเล็กกว่าให้รีบเดินกลับบ้าน
“วันหลังถ้ามาตามอาร์มขึ้นไปเรียกพี่มาด้วยนะ”
“อันที่จริงพี่ต่อไม่ต้องมาก็ได้”
“ได้ไงอ่ะ แถวนี้มันเถื่อนนะ”