ขวัญใจร้อยเล่มเกวียน

เพราะเธอมีความจำเป็น ต้องได้เขามาเป็นสามี
ปฏิบัติการรักร้อยเล่มเกวียนจึงเริ่มต้นขึ้น!
Let’s go!
--------------------------------------------------

“เสร็จแล้วค่ะ” ยังไม่ทันที่ขวัญฤทัยจะขยับมือออกมา ฝ่ามือหนาก็จับมือเธอไว้

“ตรงนี้ด้วยสิรู้สึกเปียกๆ”

“ตรงไหนคะ”

“ตรงนี้ไง” เขาจับมือเธอเลื่อนมาแถวๆ ตรงจุดเกิดเหตุที่เธอเคยก้มลงไปมอง จนศีรษะเขากระแทกเข้าหน้านั่นแหละ แต่คราวนี้ขวัญฤทัยพยายามเช็ดอย่างระมัดระวังขึ้น ไม่ให้ใบหน้าตัวเองเข้าไปชิดเขามากเกินไป

“ดีขึ้นรึยัง”

“อีกนิดยังรู้สึกชื้นๆ” ได้ยินเช่นนั้นเธอก็ขยับใกล้ขึ้นไปอีก

“เอียงข้างอีกนิด แล้วอยู่นิ่งสิคะ ขวัญเช็ดไม่ถนัดเลย”

แม้จะบอกเช่นนั้นแต่ชายหนุ่มก็ดูไม่ค่อยให้ความร่วมมือ จนเธอต้องขยับใบหน้าเข้าไปใกล้ขึ้น จนแก้มแทบจะติดกับใบหน้าหล่อที่โน้มเข้ามาหา แล้วปลายจมูกโด่งๆ ก็ฝังลงไปบนแก้มนุ่มอย่างรวดเร็ว

ฟอดดดดดดด

อร๊ายยย เขาหอมแก้มเธอทำไมเนี่ย!