มีใครเอาไว้ให้หัวใจอุ่น

เมื่อสี่ปีก่อน ในเมืองใหญ่เธอเคยเจอใครคนหนึ่ง คนแปลกหน้าที่ทำให้ใจเธอรับรู้ถึงความอบอุ่นในวันที่แย่ที่สุด
บนดอยสูงที่ดาวเต็มฟ้าพวกเขาบังเอิญได้มาพบกันอีกครั้ง

อ่านเรื่องราวโรแมนติคยุค 90s สมัยที่ยังใช้โทรศัพท์รุ่นกระดูกหมา ส่งความคิดถึงผ่านโปสการ์ด มิตรภาพ ชีวิตความฝัน ความรักของคนใจเหงาสองคนที่ความซวยหรือโชคชะตาบางทีก็เป็นเรื่องไม่คาดฝัน
********
นิยายเรื่องแรกของไรท์มือใหม่จบลงแล้ว

อันที่จริงแล้วนิยายเรื่องนี้เริ่มขึ้นจากที่รู้สึกว่าในห้วงชีวิตที่ได้ผ่านมามีความทรงจำมากมาย

ไรท์ตั้งใจเขียนนิยายเรื่องนี้ เสมือนหนึ่งคุยกับเพื่อน แม้หลายอย่างจะผ่านมาเนิ่นนานแต่ทุกความรู้สึก มิตรภาพ ความฝันยังแจ่มชัดและอิ่มในใจจนไรท์อยากเอามันออกมาทักทายและแบ่งปัน

เรื่องราวในนิยายเป็นหลาย ๆ เสี้ยวในห้วงเวลาหนึ่งในชีวิตของไรท์ ช่วงที่วัยวันของมิตรภาพและความฝันนั้นเบ่งบานอย่างที่สุด ทั้งค่าย โบกรถ เส้นทางที่เคยผ่านยังงดงามในความทรงจำเสมอ ไม่ว่าจะย้อนคิดไปกี่ครั้งก็ตาม

ไปจนถึงบางอย่างที่ยังติดค้างในใจมาจนบัดนี้ บางบทเขียนและอ่านน้ำตายังไหลออกมา

ที่ออกมาเป็นนิยายรักเพื่ออยากให้อ่านง่าย แต่น้ำหนักในเรื่องทั้งความรัก มิตรภาพ ความฝัน ครอบครัวล้วนมีน้ำหนักไม่ต่างกันเลย

ไรท์อยากมอบวัยวันในห้วงขณะหนึ่ง ที่อาจจะทำให้มิตรภาพความฝันของใครหลายคนได้ผุดพรายขึ้นมาให้ระลึกถึง

หวังที่จะส่งทอดความทรงจำในยุคที่ยังส่งความคิดถึงผ่านโปสการ์ด เพจเจอร์กับโทรศัพท์รุ่นกระดูกหมาที่ค่าโทรแสนแพง การถ่ายรูปด้วยกล้องฟิล์ม ชีวิตนักข่าวในยุคที่ยังใช้ซาวน์เบ้าท์ ให้เด็กรุ่นดิจิตอลในโลกโซเชียลมีเดียได้เห็นภาพ

นอกจากนั้นไรท์อยากอุทิศงานให้ผู้คนหลากหลายในเส้นทางที่ยังอยู่ในความทรงจำเสมอ ด้วยความคิดถึง ตัวละครในเรื่องราวส่วนหนึ่งล้วนมีชีวิตจริงเพียงแต่ได้รับการแต่งเติมเพื่อความบันเทิงบ้าง

ด้วยความคิดถึงเสมอนิรันดร์- ครูหญิงหญิงแกร่งแห่งแม่เงา ชมรมที่อบอุ่น มิตรสหายที่เคยรอนแรมโบกรถ เพื่อนนักข่าว รวมถึงสถานที่อันงดงามที่ยังตราตรึงเสมอ ทุกเส้นทางที่เคยก้าวผ่าน รอยเท้าของเรายังอยู่ตรงนั้น

ที่อยากเขียนถึง - ในวันหนึ่งเมื่อหลายปีมาแล้ว ในฐานะนักอ่านไรท์เคยเจอนิยายสั้นเล่มหนึ่ง "หอมกลิ่นภูเขา" ของนักเขียนสร้อยแก้ว คำมาลา ซาบซึ้งกินใจเรื่องราวความทรงจำของเด็กหญิงที่เติบโตมาท่ามกลางหมู่บ้านเล็กๆ ในภาคเหนือ คิดถึงเมื่อใดของบางบทในนั้นน้ำตายังรื้นขึ้นมาเสมอ ไรท์หวังอยากให้งานเขียนที่พยายามกลั่นออกมานี้จะมีโอกาสเช่นนั้นบ้าง สร้างความทรงจำที่แสนงดงามในใจผู้อ่านแม้เพียงสักคน และหากขายได้นั่นคือสิ่งดี ๆ ให้หัวใจยิ่งพองโต ยิ่งกว่านั้นไรท์หวังว่าจะมีโอกาสได้ทำความฝันเล็กได้เก็บไว้กับตัวเอง

สำคัญกว่านั้นคือดีใจที่ทำให้บางอย่างในใจของหลายคนย้อนคืนมาอีกครั้ง ความทรงจำ มิตรภาพ ความรัก ความฝันมันยังอยู่กับเรา มาร่วมเดินทางและเปิดกล่องความทรงจำร่วมกันค่ะ