เจียวเจียว

เจียวเจียวจมน้ำตายก่อนที่จะฟื้นขี้นในสองวันถัดมาแต่สิ่งที่เธอเลือกที่จะทำในชีวิตใหม่นี้จะไม่ยอมเป็นเจียวเจียวคนเดิมที่อ่อนแอและทำตามความต้องการของคนอื่นอีกต่อไป เธอจะลิขิตชีวิตของตัวเองนับจากนี้
-----

"เล่นอะไรก็ควรระวังด้วย ไม่รู้จักมารยาทหรืออย่างไร"

"ข้าให้เขาขี่หลังเอง ไม่เป็นไรหรอกพี่เหมี่ยน"

"ไม่เป็นไรได้อย่างไรกันนายท่าน ข้าดูแลท่านกับฮูหยินมาตั้งแต่ยังไม่มีคนมาวุ่นวายมากขนาดนี้ จะไม่เป็นไรได้อย่างไร"

"ขอบคุณแม่บ้านเหมี่ยนที่เป็นห่วง ข้ากับลูกขอตัว"

"เชอะ ทีอย่างนี้พูดไม่เป็นเชียวนะ"

เจียวเจียวอดกลั้นเอาไว้ในใจทั้งที่อยากจะตอบโต้กับเหมี่ยนยี่อย่างมาก แต่นางเห็นว่าลูกเปาอยู่ตรงนั้นด้วยและท่านพ่อก็อยู่ด้วยนางจึงอดทนไว้ และอีกอย่างคือพรุ่งนี้ในเวลานี้นางก็คงจะไม่อยู่ที่นี่แล้ว

---
"ท่านพ่อ เสี่ยวเปามาแล้ว"

".. เสี่ยวเปา เจ้ามาได้อย่างไรนี่ลูกพ่อ"

"เสี่ยวเปาอาบน้ำแล้วด้วยนะขอรับ แล้วก็ไม่ดื้อด้วยเพราะเล่นกับพี่เป็ดน้อยตอนอาบน้ำ"

"ไหนมาให้พ่ออุ้มเจ้าหน่อยสิ โอ้โหเมื่อวานเจ้ายังไม่หนักเท่านี้เลยนี่ ลูกลิงของพ่อ"

"ลูกเปาเข้านอนแต่หัวค่ำทุกวันอีกทั้งอยู่ในวัยที่กำลังโต ย่อมตัวหนักขึ้นอยู่แล้ว อันที่จริงท่านคงรู้ถ้าอยู่กับเขาบ่อยๆ"

"อ้าว อาเจียว เจ้าไม่ต้องลำบากมาก็ได้ ให้อาเอ๋อพาเสี่ยวเปามาหรือไม่ก็ให้สาวใช้มาตามข้าก็ได้"

"นี่ท่านว่าข้าแก่หรืออย่างไร"



หยวนเก่อจิงอุ้มเสี่ยวเปาไว้ที่แขนข้างหนึ่งขณะเดินมาหาเจียวเจียวที่กำลังมองชายสองคนกำลังนั่งลงที่โต๊ะตัวหนึ่งมีเสี่ยวเอ้อเข้าไปต้อนรับพร้อมผ้าเช็ดโต๊ะสีขาว